چکیده:
بدبینی نسبت به نقشآفرینی هرگونه سبک و روشی در پویشهنرهای-به مثابهء پیشه-و انعکاس این اصل در برداشت اندیشمندان نحله پسامدرن به شکل مخالفت با نقشآفرینی گروهها و جریانات پیشرو در حرکتهای اجتماعی و سیاسی بروز کرده و بعنوان یکی از اصول و مبانی فکری اندیشمندان این نحله فکری مطرح بوده است.این اصل در اندیشههای میشل فوکو نیز بازتاب قابل توجهی دارد.این ویژگی فکری در تجلیل وی از انقلاب اسلامی نیز تأثیر گذاشته است؛بطوری که فوکو در ارزیابی نیروهای کنشگر در عرصه این جنبش در پی نفی هرگونه نقش آوانگاردیسم حزبی و گروهی بوده و با اشاره به بروز«ارادهء جمعی ملت»در پی تبیین ماهیت این انقلاب است.در این مقاله سعی خواهد شد تا با بررسی جایگاه نخبگان و گروههای پیشرو در نظام اندیشگی میشل فوکو،به ارزیابی اهتمام نظری وی،در جهت ارائه چهرهای فرامدرنیستی از انقلاب ایران،از رهگذر بازنمایی ویژگیهای یک جهش جدید اجتماعی در آن از سوی این اندیشمند برجسته نحله فکری پسامدرن پرداخته شود.
خلاصه ماشینی:
"برای بررسی ابعاد این سؤال و تحلیل علل جذابیت و برجستگی نقش مردم در جریان انقلاب اسلامی-با توجه به آراء و اندیشههای میشل فوکو در این خصوص-میتوان فرضیهای را بدین قرار صورتبندی کرد که با توجه به تعلق فکری فوکو به نحلهء فکری پسامدرن از یکسو و بدبینی بنیادین و معرفتشناختی اندیشمندان این حوزهء فکری به نقشآفرینی محوری هرگونه آوانگارد و گروههای پیشتاز در تحولات و پویشهای مختلف هنری،اجتماعی و سیاسی از سوی دیگر میتوان به این نتیجه رسید که فوکو در تبیین عناصر و مؤلفههای مؤثر در عرصه جنبش انقلابی مردم ایران،استناد به نقش ضعیف کنشگرانی چون احزاب و گروههای سیاسی،روشنفکران و نخبگان دانشگاهی و حتی طیفی از روحانیون در پی نفی آوانگاردیسم نخبگان است تا از این رهگذر با ارائه مختصات یک جنبش گسترده و نوین اجتماعی-که در آن اراده جمعی یک ملت به منصه ظهور رسیده است-تبینی فراندرنیستی از جنبش انقلاب مردم ایران ارائه دهد.
از سوی دیگر،با توجه به اینکه یکی از ویژگیهای اساسی جنبشهای جدید اجتماعی که مورد توجه اندیشمندان نحله فکری پسامدرن قرار دارند،ظهور و تجسم نوعی ارادهء جمعی در عین وجود هویتهای سیال برمبنای جغرافیای انسانی متفاوت و بروز میکروپلینک امیال متکثر و نیز نفی نقش آوانگاردیسم و پیشتازی نخبگان میباشد،در نتیجه میتوان به این نتیجه رسید که فوکو تلاش دارد تا با یافتن این ویژگیها در انقلاب ایران،نوعی تبیین فرامدرنیستی از جنبش انقلابی مردم ایران ارائه دهد و رهیافتی نوین به رهیافتهای موجود در مطالعه این انقلاب بیفزاید."