چکیده:
یکی از مسائل مهمی که امروزه در عرصه فقه اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است،
سوءال از حرکتهای نامتعارف در عزاداری حضرت سید الشهداء(ع) است.
باور بسیاری بر آن است که هر عملی که به قصد عزاداری صورت گیرد، شرعیت لازم
را دارد و عزاداری امام حسین(ع) از همه حرمت ها استثناء میباشد. از این رو، طبق
این باور قمه زنی و برخی اعمال نامتعارف مانند لطمه زدن به صورت فی حد نفسه و
ماورای شرایط موجود جامعه حلال است. به عبارتی حکم اولیه آن حلیت است و اگر
برخی از مراجع آن را تحریم کردهاند، صرفا به جهت شرایط خاص سیاسی دنیای
اسلام است.
در این مقاله تلاش شده است، تا حکم اولیه قمه زنی با دقت بیشری مورد بررسی قرار
گیرد و ادله موافقین و مخالفین نقد شود.
نویسنده با دسته بندی روایات به سه بخش کوشیده است تا ثابت کند که این عمل
وجه شرعی ندارد و به شبهات موجود در این باره پاسخ داده است.
در ادامه بحث و بعد از اثبات حرمت اولیه این اعمال به بررسی حکم ثانویه آنها
پرداخته و با پاسخ به سوءالات و شبهات مخالفین، حرمت آنها را از این جهت نیز ثابت
کرده است.
خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد که این روایت و روایت چهارم جواب کاملی است برای همه شبهاتی که در این باب مطرح میشود و روشن میکند که حتی در عزای امام حسین(ع) نیز نباید اعمال منافی با متانت انجام داد و صرف اینکه زنان حاضر در کربلا، اقدام به لطم و امثال آن کردهاند، دلیل بر جواز نمیشود؛ زیرا این عمل نتیجه شرایط بسیار دشواری بوده است که بر آنها تحمیل شده بود و آنها نیز طبق طبیعت زنانه خودشان بی تابی کردهاند.
در پایان مقاله، نظرات برخی از مراجع معظم معاصر را پیرامون مراسم عزاداری حضرت سید الشهداء(ع) نقل میکنیم: نظر حضرت آیة الله نوری همدانی: از آن جا که مکتب سالار شهیدان حضرت ابیعبدالله مکتب امر به معروف و نهی از منکر و چشمه جوشان ارزشهای اسلامی است و تاریخ خونبار عاشورا همیشه با آفریدن حماسهها و موجها و با به حرکت درآوردن احساسات و عواطف الهام بخش کلیه نهضتها و قیامهایی که علیه ظالمان و جباران روزگار صورت گرفته بود و همواره مجاهدین اسلام با قیامهایی علیه ظلم و ستم به جا آوردند # که نمونهی آن را در زمان خود دیدیم # نام حسین بر لب و اشک حسینی در چشم و هوای کربلا و عاشورا در سر داشتند تا موفق شدند که پیروزی خون بر شمشیر را ثابت و بیان بلند حضرت رسول اکرم(ص) [حسین منی و أنا من حسین] را معنا کنند و ایام محرم و عاشورا همیشه زنده کننده آن خاطره و به جوش آورنده خونهایی است که در دل علاقهمندان این مکتب موج میزند."