خلاصه ماشینی:
"E P} بین شاخص کارایی و اندازه دولت که بهصورت سهم مخارج مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی و سهم کارکنان دولت از کل شاغلین تعریف میشود، رابطهای منفی و کاملا معنیدار وجود دارد.
مفهوم کارایی توسط افراد دیگر نیز مورد مطالعه قرار گرفت و توسعه زیادی یافت که برخی از منابع آن در پایان این مقاله، جهت مطالعه بیشتر ارائه شده است، اما برای بیان دقیق این مفهوم فرض کنید که یک بنگاه با استفاده از دو عامل تولید کار L و سرمایه K محصول Q را تولید میکند.
noitcnuF noitcudorP reitnorF P} اندازهگیری کارایی در اقتصاد ایران همانطور که در بخش سوم اشاره شد تابع تولید مرزی بیانگر حداکثر محصولی است که با استفاده از عوامل تولید کار و سرمایه بدست میآید که برای تعیین آن میتوان از روش برنامهریزی خطی استفاده نمود.
ضرایب همبستگی در جدول(1)نشان میدهد که بین تغییرات شاخص کارایی و شاخصهای مختلفی که برای اندازه دولت ارائه شده است، رابطه منفی وجود دارد.
حال برای بررسی رابطه اندازه دولت و کارایی، شاخصهای مختلفی استفاده گردید که در این میان نقش مخارج مصرفی دولت و کارکنان دولت کاملا برجسته بود؛اما مخارج سرمایهگذاری دولت رابطه معنیداری با شاخص کارایی را نشان نمیداد.
معادله(7)نیز بیانگر تأثیر منفی سهم مخارج مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی بر رشد شاخص کارایی است.
این رابطه بهگونهای است که شاخص کارایی که هم با شاخصهای نسبی اندازه دولت؛مانند سهم کارکنان دولت از شاغلین و سهم مخارج مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی و هم با شاخصهای مطلق اندازه دولت؛ مانند تعداد کارکنان دولت و مخارج مصرفی دولت، رابطهای منفی و کاملا معنیداری دارد."