چکیده:
هدف این تحقیق عبارت است از بررسی میزان شیوع و علل آسیب ورزشکاران
شرکتکننده(سن 5/27/22 سال، وزن 9/54/71 کیلو گرم، و قد 9/58/177 سانتی
متر)در مسابقات فوتبال دسته یک دانشگاههای کشور.بدین منظور اطلاعات مربوط به
آسیبهای رخ داده در تورنمنت فوق از طریق پرسشنامه فولر و همکارانش 9 ثبت
شد.فاکتورهایی همچون زمان آسیب، ناحیه آسیب دیده، علت آسیب، و سازوکار وقوع آسیب
بررسی شدند.از آزمون t وابسته و خی دو در تجزیه و تحلیل دادهها استفاده
شد.نتایج تحقیق نشان داد درصد بیشتری از آسیبها در ناحیه زانو، مچ پا، و سر و صورت
رخ داده است.درصد بیشتری از آسیبها در اواخر هرنیمه اتفاق میافتد(45/27درصد در آخر
نیمه اول و 25/37 درصد در آخر نیمه دوم).میزان آسیب در پای برتر ورزشکاران(87/71
درصد)بهطور معناداری بیشتر از پای غیربرتر(12/28 درصد)بود(5% P ، 70/2- t)
.همچنین هافبکها و دفاعها بیشترین آسیبها را میبینند(3/33 درصد).3/35 درصد از
آسیب دیدگیها نیز از نوع آسیب مجدد بود.میزان آسیبهای برخوردی(35/82 درصد)بهطور
معناداری از آسیبهای غیربرخوردی(64/17 درصد)بیشتر بود(5% P ، 77/6 t) .از
نتایج این تحقیق میتوان نتیجهگیری کرد در دانشجویان فوتبالیست میزان آسیبهای
پایین تنه، هرچند بهطور غیرمعنادار، بیشتر از بالا تنه بوده است.در ضمن پای برتر
در مقایسه با پای غیربرتر آسیب بیشتری میبیند.آسیبهای برخوردی نیز بیشتر از
آسیبهای غیربرخوردی است.این اطلاعات در جهت تبیین برنامه پیشگیری از آسیب به دست
اندرکاران تیمها و بخصوص کادر پزشکی تیمهای ورزشی کمک شایانی میکند.
خلاصه ماشینی:
"از نتایج این تحقیق میتوان نتیجهگیری کرد در دانشجویان فوتبالیست میزان آسیبهای پایین تنه، هرچند بهطور غیرمعنادار، بیشتر از بالا تنه بوده است.
در تحقیقی که چان و همکاران درباره دانشجویان کشور هنگ کنگ انجام دادند، مشاهده شد در بین ورزشهای دانشجویی، فوتبال با 26 درصد بیشترین میزان آسیب رابه خود اختصاص داد که از میان آسیبهای اتفاق افتاده 67 درصد آسیبهای پایین تنه بود 6 .
از آنجا که فوتبال یکی از ورزشهای پرطرفدار دانشجویی است و تعداد زیادی از ورزشکاران ما را دانشجویان تشکیل میدهند، همچنین پایه و اساس تیمهای ملی نیز از ورزشهای دانشآموزی و دانشجویی نشأت میگیرد، هدف این تحقیق عبارت است از بررسی میزان شیوع و علل آسیب در فوتبالیستهای شرکتکننده در مسابقات دسته یک دانشگاههای کشور.
در جام جهانی 1994 آمریکا بیشترین شیوع آسیب در پست دفاع مشاهده شد 13 ، و در کشور سوئد نیز روس و همکاران در تحقیق خود گزارش کردند نسبت شیوع آسیب در فورواردها در مقایسه با دیگر پستها بیشتر بوده است 24 .
نتایج این تحقیق چنین نشان داد که میزان آسیبهای برخوردی بهطور معناداری بیشتر از آسیبهای غیربرخوردی بودهاست که با تحقیق کمیته سلامت و پزشکی ورزشی آمریکا 1 که درباره فوتبالیستهای جوان صورت گرفت 7 ، و تحقیق هاوکینز و فولر همخوانی دارد 12 .
از نتایج این تحقیق میتوان نتیجهگیری کرد در دانشجویان فوتبالیست میزان آسیبهای پایین تنه هر چند بهطور غیرمعنادار، اما در هر حال بیشتر از بالا تنه بوده است."