چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین توانایی مدیران با عملکرد شرکتها با توجه به تاثیر قدرت نظارت و اختیار تصمیمگیری مدیران است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی از نوع همبستگی است. اطلاعات مالی 163 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1386 تا 1396 به روش حذف سیستماتیک به عنوان نمونه آماری پژوهش استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل آماری دادهها با نرم افزار آماری ای ویوز و در سطح اطمینان 95 درصد انجام گرفت و برای آزمون فرضیهها از روش آماری دادههای پانل و الگوی رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که بین توانایی مدیریت و عملکرد مالی(کیو توبین و بازده داراییها) شرکتها رابطه معنادار و مستقیمی برقرار است. همچنین هرچه قدرت اختیار مدیران شرکتها بالاتر باشد، با توانایی مدیریتی بیشتر موجب افزایش عملکرد شرکتها میشوند. علاوهبراین، هر چه نظارت بالاتر باشد، ارتباط مثبت بین توانایی مدیریت و بازده داراییها و نیز ارتباط مثبت بین توانایی مدیریت و کیوتوبین قویتر میشود.
خلاصه ماشینی:
راهبرد مديريت مالي دانشگاه الزهرا (س ) دانشکده علوم اجتماعي و اقتصادي سال ششم ، شماره بيست و سوم / زمستان ١٣٩٧ تاريخ دريافت :١٣٩٧/٠٦/٢٠ صص ٢٠٠-١٧٧ تاريخ تصويب : ١٣٩٧/٠٩/١٦ 1 استقلال ، اختيار تصميم گيري مديران و عملکرد مالي 3 سحر خادم الحسيني ٢ ، زهرا اميرحسيني چکيده هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين توانايي مديران با عملکرد شرکت ها با توجه به تأثير قدرت نظارت و اختيار تصميم گيري مديران است .
لذا در اين پژوهش به دنبال پاسخگويي به سؤال اساسي زير خواهيم بود: تأثير اختيار و قدرت نظارت مديران بر ارتباط بين توانايي مدير و عملکرد شرکت ها تا چه ميزان است ؟ مباني نظري و مروري بر پيشينه پژوهش آيا مديران واقعا مهم اند؟ در طول چند دهه اخير، پژوهش گران دانشگاهي در زمينه هاي مختلف تجارت براي پاسخ به اين سؤال تلاش کرده اند.
خواجوي و قديريان آراني (١٣٩٧) در پژوهشي به بررسي تأثير توانايي مديران بر خطر ورشکستگي شرکت هاي ايراني و نقش ميانجيگري عملکرد مالي در اين رابطه است .
علاوه بر اين تأثير قدرت اختيار مديران بر ارتباط بين توانايي مديريت و عملکرد شرکت ها موردتوجه قرار گرفت که اين فرضيه در سطح هر دو معيار نسبت کيو توبين و بازده داراييها مورد تائيد قرار گرفت .
درنهايت نتايج نشان داد که قدرت نظارت بر ارتباط بين توانايي مديريت و بازده داراييها نيز تأثير مثبت و معناداري دارد که با نتايج پژوهش وکتوگ و همکاران (٢٠١٧) هم راستا است .