چکیده:
هدف از مطالعه حاضر بررسی توانایی دانشجویان سال اول رشته ریاضی در استفاده از یک قضیه ریاضی در حل یک مسئله از طریق ارزیابی قلم-کاغذی و ارزیابی پویای الکترونیکی بود. در این پژوهش از روش نمونهگیری در دسترس و هدفمند استفاده شد. 35 نفر از دانشجویان یکی از دانشگاههای دولتی کشور داوطلبانه در این مطالعه حضور داشتند. جمعآوری و تحلیل دادهها با دو رویکرد کمّی و کیفی در قالب پژوهش ترکیبی صورت گرفت. روش کمّی استفاده شده روش توصیفی بود. همچنین برای مقایسه عملکرد دانشجویان در ارزیابی قلم-کاغذی و عملکرد آنها در ارزیابی پویا از طرح شبه آزمایشی استفاده شد. در رویکرد کیفی بررسی نگرش دانشجویان به ارزیابی پویا در نتیجه مصاحبه نیمهساختار یافته با برخی از دانشجویان انجام گرفت. تحلیل دادهها نشان داد که اغلب دانشجویان در اعمال شرایط قضیه برای حل مسئله عملکرد موفقی در ارزیابی قلم-کاغذی ندارند و عملکرد آنها در ارزیابی پویا بعد از دریافت بازخوردهای آموزشی ارتقا یافته است. همچنین اغلب دانشجویان بر این باور بودند که دریافت بازخوردها در مسیر ارزیابی پویا بر عملکرد آنها تاثیر مثبتی داشته و به آنها کمک کرده است تا درک بهتری از قضیه مورد نظر داشته باشند. با توجه به یافتهها به نظر میرسد ارزیابی پویا یکی از روشهای موثر ارزیابی برای دروس ریاضی دانشگاهی است و میتواند به بهبود یادگیری ریاضی دانشجویان کمک کند.
The aim of the present study was to explore the ability of first-year mathematics major students to use a mathematical theorem to solve a problem through a paper-pencil and an electronic-based dynamic assessment. In this study, a convenient and purposeful sampling method was used. Thirty-five students from a public university in voluntarily participated in this study. Data gathering and analysis with both qualitative and quantitative approaches were used in a mixed method research format. The quantitative method used in this study was the descriptive method. Also, a semi-experimental design was used to compare students' performance in the paper-pencil assessment and the dynamic assessment. In the qualitative approach, students' attitudes toward dynamic assessment were also explored through semi-structured interviews with several students. Data analysis showed that most students did not perform well in applying the conditions of the theorem to solve the problem in the paper-pencil assessment, and that their performance improved after receiving instructional feedback in the dynamic assessment. Furthermore, most students believed that receiving feedback in the dynamic assessment had a positive impact on their performance and helped them to have a better understanding of the theorem. According to the obtained results, it seems dynamic assessment is an effective assessment method for university mathematical courses and could improve mathematical learning of university students.
خلاصه ماشینی:
يکي از انتظارات استادان و آموزشگران رياضي آن است که دانشجويان سعي کنند اثبات قضاياي ارائه شده در کتاب هاي درسي خود را بفهمند و ايده هاي موجود در فرايند اثبات مد نظر را درک کنند و همچنين از ايده ها و روش هاي به کار رفته در فرايند اثبات ياد بگيرند و اينکه تا چه اندازه اين هدف آموزشي محقق مي شود، تا اندازه اي ناشناخته است و به نظر مي رسد که اين ناشناخته بودن تا حدودي به دليل نبود ابزارهاي ارزيابي مناسب درخصوص درک دانشجويان از مفاهيم و فرايندهاي رياضي است (٢٠١١ ,Selden ;٢٠١٢ ,Samkoff &Mejia-Ramos, Fuller, Weber, Rhoads ).
پس از اجراي ارزيابي قلم -کاغذي ، ارزيابي پويا و مقايسه داده هاي به دست آمده از اين دو ارزيابي ، براي بررسي عميق تر تأثير ارزيابي پويا و همچنين تأثير ارائه پيام ها و بازخوردها در ارزيابي پويا بر عملکرد دانشجويان ، تعداد ١٠ نفر از آنها براي مصاحبه اي نيمه ساختار يافته انتخاب و دعوت شدند.
روايي محتوا بيانگر آن است که آيا ابزار جمع آوري داده ها معرف همه مفهوم و محتوايي است که بايد اندازه گيري شود (٢٠٠٨ ,Hejazi &Sarmad, Bazargan )؟ بدين منظور، سؤالات ارزيابي قلم -کاغذي و بازخوردهاي ارزيابي پويا به سه نفر از استادان رياضي براي بررسي محتواي سؤالات با توجه به اهداف مطالعه کلي ارائه و طبق نظرهاي آنها برخي تغييرات اعمال شد.