چکیده:
پژوهش در حوزهی علوم انسانی، با معرفت نمودهای آثار انسانی سروکار دارد و از آنجا که آدمیان در هویت بشری مشترک هستند از اینرو مطالعهی پدیدههای انسانی- اجتماعی پیچیده و نیازمند دقت بیشتر و تحول لازم به لحاظ متدلوژی و کاربست روشهای مختلف آن است. پژوهشگران به منظور دستیابی و شناخت پدیدههای اجتماعی- انسانی جهان پیرامون خود، به روشهای پژوهشی مناسب و ابزارهایی کارآمد نیازمندند. از این منظر روشهای مختلف کمی و کیفی نظیر پیمایشی، تحلیل گفتمان، آزمایش، گراندد تئوری، تحلیل محتوا و... با رویکردهای توصیفی، ثبینی، و ترکیبی با ملاحظات جدیدی در روششناسی روبهرو شدهاند که به زعم پارهای از اندیشمندان اجتماعی قبل از هر چیز به تغییرات پارادیمی این حوزه علمی مربوط میشود. پارادایم یا سرمشق به تمامی یک نظام فکری اطلاق میشود که در برگیرندهی مجموعهای از بینشها، نظریهها، روشهای تحقیق و تکنیکهاست. هر پارادایم مکاتب و نظریههای متعددی را شامل میشود. محققان ارتباطی- اجتماعی مجموعهای از اصول فلسفی و روشی را در چگونگی انجام تحقیق برمیگزیند که از میان پارادایمهای متعدد انتخاب شده است این فرآیند باید پاسخگوی نیاز زمان در گستردهتر کردن جهان شناخت انسانی صورت گیرد. در این گفتار به مسأله پیچیدگیهای سوژه و چرخشهای روشهای نوین تحقیق متأثر از روششناسی در ارتباطات پرداخته میشود و به ملاحظات مورد توجه آن میپردازند.
Research in the field of humanities deals with the knowledge of the manifestations of human works, and since human beings share a common human identity, the study of human-social phenomena is complex and requires more precision and development in terms of methodology and application of its various methods. Researchers need appropriate research methods and efficient tools in order to achieve and understand the socio-human phenomena of the world around them. From this perspective, various quantitative and qualitative methods such as survey, discourse analysis, experiment, grounded theory, content analysis, etc. have been confronted with descriptive, assertive, and combined approaches with new considerations in methodology, which according to some social thinkers before each It has to do with paradigm shifts in this field. A paradigm refers to an entire system of thought that includes a set of insights, theories, research methods, and techniques. Each paradigm includes several schools and theories. Socio-communicative researchers choose a set of philosophical principles and methods in how research is conducted, selected from a variety of paradigms. This process must meet the needs of the time in expanding the world of human cognition. In this talk, the issue of the complexities of the subject and the rotations of new research methods influenced by methodology in communication are discussed and its considerations are considered.
خلاصه ماشینی:
چرخشهای روششناسی در پژوهشهای ارتباطی- رسانهای محمدرضا رسولی 1 چکیده پژوهش در حوزهی علوم انسانی، با معرفت نمودهای آثار انسانی سروکار دارد و از آنجا که آدمیان در هویت بشری مشترک هستند از اینرو مطالعهی پدیدههای انسانی- اجتماعی پیچیده و نیازمند دقت بیشتر و تحول لازم به لحاظ متدلوژی و کاربست روشهای مختلف آن است.
محققان ارتباطی- اجتماعی مجموعهای از اصول فلسفی و روشی را در چگونگی انجام تحقیق برمیگزیند که از میان پارادایمهای متعدد انتخاب شده است این فرآیند باید پاسخگوی نیاز زمان در گستردهتر کردن جهان شناخت انسانی صورت گیرد.
com مقدمه برای پرداختن به چرخشهای روششناسی در پژوهشهای ارتباطی- اجتماعی- رسانهای سؤال پیشرو آن است که ملاحظات روششناسی در اینگونه پژوهشها چیست؟ و در گسترهی عمل در تحقیقات کدام ملاحظات مطمع نظر است؟ نکتهای که قبل از هر چیز باید به آن پرداخته شود آن است که در تحقیقات ارتباطی، رسانهای، تولید پژوهش وابسته به روشهایی است که در پهنه علوم انسانی و اجتماعی شکل میگیرد و ارتباطات، امروز به لحاظ روششناسی از بستر اصلی خود یعنی روشهای تحقیق در علوم اجتماعی جدا نیست.
بحرانی رویارویی پارادایم اثباتگرایی 1 مبتنی بر روشهای کمی و پارادایم تفسیری 2 و انتقادی 3 مبتنی بر روشهای کیفی در دههی هشتاد منجر به تغییر جهت روشها شد و در ابتدا یک حالت دو قطبی بین این دو شکل گرفت اما کمکم با ساختیابی روشهای آمیخته 4 در اوایل قرن 21 این الگو برای مطالعات اجتماعی- انسانی شکل گرفت که در تحقیقات ارتباطی هم کاربرد فراوانی دارد.