چکیده:
با توجه به کاربرد احادیث در تفسیر قرآن و متفرع بودن آن بر حجیت و اعتبارآنها در مقاله حاضر به بررسی این موضوع پرداخته شده و در آن پس از نقل دویدگاه در این زمینه و نقل سخنان برخی از طرفدان هریک بر شمول ادله حجیتخبر واحد به تمامی روایات اعم از روایات فقهی و غیر فقهی از جمله روایاتتفسیر تأکید میشود.
خلاصه ماشینی:
آنگاه میگویند: در هر صورت ملاک و مستند حجیت چه بنای عقلا یا ادّله شرعی تعبدیّ باشد،اهی جز پذیرش حجیت خبر واحد به طور مطلق که شامل تفسیر هم بشود وجودندارد؛ چون اگر مدرک حجیت را بنای عقلا گرفتیم، با ملاحظه این که عقلااعتمادشان بر خبر واحد فقط در مواردی نبوده است که بر آن اثر عملی مترتبمیشده و بین این گونه موارد و جایی که اثر عملی نداشته، فرق نمینهادهاند و درهمه موارد با آن همانند قطع عمل مینمودهاند، دیگر جایی برای منحصر نمودنیت خبر واحد در خصوص مواردی که دارای اثر عملی باشد، باقی نمیماند وباید پذیرفت که روایات در باب تفسیر به طور مطلق یعنی بدون توجّه به اینکهمربوط به آیات احکام باشند یا غیر احکام، از اعتبار و حجیت برخوردارند و...
ایشان پس از تبیین و تقریر اصل بحث به نقل سخنان برخی از طرفداران عدم حجیّتوایات تفسیری، از جمله علامه طباطبایی پرداخته و آنگاه مینویسد: خلاصه استدلال علامه بر عدم اعتبار خبر واحد در کشف معانی قرآن، بر دو پایهاست: یکی آن که اعتبار و حجیّت خبر واحد، جنبه تعبّدی دارد؛ یعنی: دستوری وقراردادی شرعی است نه ذاتی، و این در مواردی امکانپذیر است که دارای اثرشرعی باشد و در مورد عمل مکلّفین تنها درباب فقه وجود دارد.