چکیده:
خشونت های پردامنه علیه مسلمانان در کشور میانمار، آبستن وقوع جرایم بین المللی پرشماری بوده است. در عصر پاسخ گویی در برابر جنایات بین المللی، این پژوهش در مقام پاسخ دهی به این سوٴال است که ابزارهای جامعه جهانی برای پاسخ گو کردن مرتکبان این جنایات در میانمار کدام است. در سطح بین المللی در حوزه مسیولیت کیفری فردی، دیوان کیفری بین المللی جنایت علیه بشریت صورت گرفته در میانمار را مورد تعقیب قرار داده است و مسیولیت بین المللی دولت میانمار نسبت به نسل کشی مسلمانان در این کشور نیز با شکایت دولت گامبیا در دیوان بین المللی دادگستری در حال پیگیری است. همچنین شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در مسیر تحقیق و مستندسازی نقض های حقوق بشر صورت گرفته در میانمار با هدف ثبت این جنایت ها، مکانیسم های حقیقیت یابی را به کار گرفته است. در سطح ملی نیز ابزار صلاحیت جهانی، ظرفیتی را برای دادخواهی نسبت به جنایت های صورت گرفته در کشور میانمار فراهم آورده که در کشور آرژانتین مورد استفاده واقع شده است. تجربه مقابله با بی کیفرمانی در میانمار، دربردارنده آموزه هایی برای مقابله با جنایات ارتکابی در دیگر بحران هاست که خوانش آن ها را ضروری می سازد.
A series of ongoing violence against Muslims in Myanmar has followed the innumerable international crimes. In the age of the accountability for the international crimes, this paper aims to answer this question which world community tools make the perpetrators be held accountable for these offences in Myanmar. At the international level, in the area of the individual criminal responsibility, the International Criminal Court (ICC) has prosecuted the crimes against humanity committed in Myanmar and the international liability of Myanmar related to the genocide against Muslims with the Gambia’s official complaint in the International Court of Justice (ICJ) is to proceed. Also for the investigation and documentation of the human rights violations in Myanmar UN Human Right Council has applied the fact finding mechanism to record this genocide. In the national level, universal jurisdiction has provided a capacity for legal proceeding related to the massacres have been occurred in Myanmar. It has been applied in Argentina. The experience against impunity in Myanmar includes teachings for confronting the committed genocide in other crises that it is necessary to examine them.
خلاصه ماشینی:
مقدمه از سال 2017 میلادی موج جدیدی از خشونتهای خونین علیه اقلیت مسلمان ساکن در میانمار از سوی نیروهای نظامی و امنیتی این کشور با همراهی بوداییان افراطی آغاز شد؛ خشونتهایی که «گزارشگر ویژه سازمان ملل برای حقوق بشر در میانمار» آن را دربردارنده علائم نسلکشی دانسته است (UN Special Rapporteur, 9 March 2018: para.
مکانیسمهای تحقیقی تأسیسشده از سوی شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل متحد راجع به میانمار و سوریه، محصول رویکرد نوظهوری در نظام عدالت کیفری بینالمللی است که بر اساس آن در موارد و مواقعی که امکان ایجاد یک محکمه بینالمللی یا منطقهای و ملی برای تحت تعقیب قرار دادن جرایم بینالمللی وجود ندارد، جامعه جهانی با هدف حفظ آثار و ادله جرم و همچنین تسهیل و تسریع امر تعقیب در آینده، اقدام به ایجاد مکانیسمهای تحقیقی با رویکرد تعقیبی مینماید.
بر این اساس، دادستان در استفساریه خود از دادرسان شعبه پیشـ دادرسی استعلام نمود که آیا دیوان نسبت به جرم خاص «اخراج» 1 مسلمانان روهینگیا از کشور میانمار به کشور بنگلادش به عنوان یکی از رفتارهای سازنده جرایم علیه بشریت، دارای صلاحیت سرزمینی است یا خیر (ICC OTP, April 2018: para.
دولت گامبیا در شکایت خود با اشاره به مستندات فراوان تهیهشده از سوی «هیئت حقیقتیاب» شورای حقوق بشر سازمان ملل اعلام نمود که دولت میانمار به دلیل نقض تعهدات بینالمللی خود بر اساس کنوانسیون نسلکشی به واسطه ارتکاب، تبانی برای ارتکاب، تحریک و عدم پیشگیری از نسلکشی و همچنین عدم مجازات مرتکبان این جرم دارای مسئولیت است (ICJ, 11 November 2019: para.