چکیده:
مقاله حاضر مروری اجمالی است بر تفکرات یکی از فیلسوفان بزرگ یونان باستان به نام پارمنیدس Parmenides)) که نقش بسیار مهمی در تحول تفکر فلسفی یونان داشته است. این نوشتار در سه محور تنظیم شده است: 1. مشخصات فردی پارمنیدس؛ 2. روش بیان فلسفی وی؛ 3. تفکرات فلسفی پارمنیدس. با هم میخوانیم.
خلاصه ماشینی:
همچنین نامگذاری دو بخش از اشعار پارمنیدس به «راه حقیقت» و «راه گمان» را نباید بی ارتباط بااین مطلب دانست; چرا که وی اندیشه های خود را نوعی الهام می داند، پس آنچه را می گوید حقیقت است و ساخته پندار آدمیان نیست.
بنابراین، در بخش نخست، یعنی«راه حقیقت»، باید اصول عقاید و اندیشه های وی را جستوجو کرد، اما بخش دوم، یعنی «راه گمان» در واقع، نمودار نظریاتی است که به نظر پارمنیدس زاییده پندار و گمان یا عقاید آدمیان است.
مطلبی که به گفته پارمنیدس الهه به او آموخته است، همان مطلب مهم و اساس تفکر اوست که برای نخستین بار در تاریخ اندیشه فلسفی مطرح گردید و آن تفاوت میان شناخت عقلی و شناخت پنداری (گمانی)است که دو شیوه معرفت را از یکدیگر جدا می کند.
براساس این تفکر است که پارمنیدس تغییر و حرکت را موهوم می داند; زیرا آنچه که حس ما آن را درمی یابد دلیل بر حقیقت بودن آن نیست، بلکه این منطق و عقل است که حقیقت را از پندار تمییز می دهد: «زیرا هیچ گاه به این نمی توان گردن نهاد که ناهستنده هست، و تو اندیشه ات را از این راه پژوهش باز دارو مگذار که عادت بسیار آزموده، تو را به این راه وادارد و چشم نابینا و گوش پر فریاد و زبان، تو را راهبری کنند، بلکه با منطق درباره این جدل پرکشاکش که من بیان می کنم، داوری کن.