چکیده:
علیرغم وجود اطلاعات بسیار از گذشته نزدیک،پارهایساز و کارهای آن در تولید و انتقال اسناد پیوسته مورد نقد و توجه قرار گرفته است.در این میان اسناد شنیداری یا همان تاریخ شفاهی،با وجود تواناییهای آشکار در انتقال اطلاعات مفید و تا حدودی کارساز،هنوز مورد ارزیابی جدی قرار نگرفته است.از یکسو جایگاه نظری آن در حیطه فلسفهء وجودی این شیوهء انتقال خبر نیاز به وارسی و تحلیل اساسی دارد.و از سوی دیگر،عدم راهیابی،جایابی و بهرهگیری از این شق از روایات در بازنمایی گذشته میان محافل دانشگاهی ایران محل تأمل است.از این رو،به نظر میرسد بررسی این دو مسئله،که از اتفاق لازم و ملزوم هم نیز هستند، میتواند در راهگشایی،ورود اسناد شفاهی و بهرهگیری بهتر از تاریخ شفاهی در گفتمان تاریخی کشور نقش اساسی داشته باشد.این مقاله حول دو محور مذکور،سعی در گرهگشایی و گرهنمایی اشکالات و مشکلات تاریخ شفاهی از این منظر را دارد.
خلاصه ماشینی:
"در این میان اسناد شنیداری یا همان تاریخ شفاهی،با وجود تواناییهای
جایگاه نظری آن در حیطه فلسفهء وجودی این شیوهء انتقال خبر نیاز به وارسی و تحلیل اساسی دارد.
میتواند در راهگشایی،ورود اسناد شفاهی و بهرهگیری بهتر از تاریخ شفاهی در گفتمان تاریخی کشور نقش
تاریخ شفاهی از این منظر را دارد.
پرسشهای خود از گذشته است و در این راستا،
مجموعهء اسناد شفاهی در همه حال خود در بدو
شایان توجه است که این بسیار طبیعی است
مصاحبه حاکم است و این روابط حاوی چه مفاهیمی است؟از جملهء مسائلی است که خود
این گفتگو و طبیعت آن بسیار مشکل است.
مسئله بوده است که آیا مواد تاریخ شفاهی و
میتواند در زمینهء روشننمائی و شرح جاهائی مفید باشد که در غیر این صورت در پردهای از
این است که مورخ به آگاهیهای تصادفی و
که به تولید تاریخ شفاهی میانجامد،از این منظر
میباشد؟چنانکه پیش از این آمد،مسلم است که
ب. تاریخ شفاهی به خودیخود از این نظر
در این حال تاریخ شفاهی چشماندازهای
اسناد شفاهی از جملهء معدود شواهدی است که
و کار تولید متون شفاهی و تاریخ شفاهی است که
آن،نمیتواند به عنوان عامل اساسی برای نقض تولیدات اسناد شفاهی باشد.
این وکلا هستند که میتوانند بیشترین نوع اطلاعات را در اختیار قرار دهند.
مطرح است که از آنجا که تاریخ شفاهی معطوف
اما ثبت شفاهی اخبار توانسته است بهترین
تحقیقاتی تاریخ شفاهی است که میتواند هم با سرعت لازم و هم با دقت کافی،آن ایام را بر
این بسیار طبیعی است که گفتگوی گذشته با حال"