خلاصه ماشینی:
"در کتاب معروف سلسلة النسب صفویه نوشتهء شیخ حسین از نوادگان شیخ زاهد گیلانی(پیرو استاد شیخ صفی و نیز پدرزن او)راجع به نسب شیخ صفی چنین آمده است: حضرت شیخ قدس الله سره شیخ صفی الدین ابو الفتح اسحاق ابن امین الدین جبرئیل ابن قطب الدین ابن صالح ابن محمد الحافظ1ابن عوض ابن فیروز شاه زرین کلاه ابن محمد ابن شرفشاه ابن محمد ابن حسن ابن سید محمد ابن ابراهیم ابن سید جعفر ابن سید محمد ابن سید اسماعیل ابن سید محمد ابن سید احمد اعرابی ابن سید قاسم ابن سید ابو القاسم حمرة ابن موسی الکاظم ابن جعفر الصادق ابن محمد الباقر ابن امام زین العابدین ابن حسین ابن علی ابن ابی طالب علیه السلام.
در خصوص مورد سوم،که مربوط به حذف پارهای از حکایات است،ظن غالب این بود که مضمون و محتوای حکایات محذوف با مصالح شاه تهماسب مطابقت نداشت و یا با جو سیاسی روز و مصلحت زمانه متناسب نبود؛ولی بعد از مقابلهء تمامی حکایات حذف شده این نتیجه به دست آمد که اصلا چنین قصدی در کار نبوده و اگر هم بوده،توفیقی حاصل نشده است؛زیرا محتوای حکایات محذوف در نسخهء ابو الفتح هیچ ارتباطی به نسب و مذهب شیخ صفی الدین ندارد...
اما مترجم اقدام رضی الدین احمد ابن اسماعیل را به قدری سیاه،سنگین، غیر قابل دفاع و نقل یافته که فراز مذکور را در ترجمهء خود نیاورده است!آیا ننگ با رنگ-سانسور-پاک میشود؟چگونه شیعیان تقیه نمیکردند در صورتی که علمای بزرگ عامه آنان را با انواع تهمت و اکاذیب مورد هجوم و حمله قرار میدادند و حاکمان وقت به فتوای همان علما تشنهء خون شیعیان بودند؟ابن عبد ربه مالکی مذهب(متوفای 328 هـ."