خلاصه ماشینی:
"شغل اصلی ابو بکر طهرانی در دربارهای ترکمانان قرا قویونلو و آق قویونلو منشیگری بوده است،هرچند حسن بیگ روملو و به پیروی از آن استاد محترم دکتر عبد الحسین نوایی از او به عنوان قاضی یاد کردهاند25، اما نمیتوان به این قول اعتماد نمود،زیرا نه در کتاب خود وی و نه در منابع دیگر به این نکته اشاره شده است.
خواندمیر که چند دهه پس از او میزیست از وجود این کتاب مطلع بوده است اما در تاریخ حبیب السیر خود بهویژه در بخش مربوط به«ترکمانان»از آن استفاده نکرده است:«از اهل تصنیف و تالیف مولانا ابو بکر طهرانی معاصر امیر حسن بیگ بود و در ایام دولتش تاریخ و وقایع و احوال او را انشاء نمود چون آن پادشاه عدالتپناه را در سلک تحریر نتوانست کشید».
55افزون بر این وی در نوشتن تاریخ جهانآرا به هنگام بحث از آق قویونلوها مطالبی را که در ارتباط با قرار عثمان و اوزون حسن نقل میکند از کتاب دیار بکریه برداشت نموده است.
56 اسکندر بیگ منشی ترکمان،مورخ عصر صفویه با آگاهی از این کتاب مینویسد:«و امیر حسن بیگ به نوعی که مولانا ابو بکر طهرانی مولف تاریخ احوال سلاطین ترکمان57بتفصیل نوشته تخت سلطنت را وداع نمود».
ابو بکر طهرانی تاریخ رویدادهای زندگی اوزون حسن را به طور کامل بیان نکرده است،بهویژه فرازی از تاریخ آق قویونلوها را-که از نظر تاریخ،فرهنگ و تمدن و نیز روابط نافرجام ایران با غرب دارای اهمیت زیادی است-یعنی روابط اوزون حسن با ممالک اروپایی و بیش از همه با ونیز،ناپل،روم و همچنین با مجارستان و مولداوی که منجر به برخورد با سلطان عثمانی-محمد فاتح- در 8-877 هـ."