خلاصه ماشینی:
"از آن جا که محققان پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی دارای مطالعات اسلامی هستند، نیازی به بیان تفصیلی آن مباحث نیست و لازم است در این جا، سطوح تعامل و ارتباط میان حوزه امنیت و مباحث اسلامی تبیین گردد: یکی از آن سطوح، تعامل حکمی است، یعنی با شناخت دقیق موضوع، حکم آن را پیدا کنیم؛ سطح دیگری از تعامل، تعامل استراتژیک است؛ به این معنا که طراحی استراتژی برای یک بازیگر با نگرشهای ارزشی و هنجارهای او مرتبط است؛ یکی از نیازهای ضروری، تعامل در حوزههای نظری است.
اگر یک واحد nation state در نظام بینالملل وجود داشته باشد که حاکمیت ملی، مردم، تمامیت ارضی و حکومت آن از گزند سایر بازیگران نظام بینالمللی محفوظ باشد و کسی جرأت تهدید علیه آن واحد را نداشته باشند و یا در صورت بروز تهدید، آن واحد توان پاسخگویی مناسب را داشته باشد، باید بگوییم که این واحد دارای امنیت است؛ برای مثال درباره رابطه ایران با امارات گفته میشود که ایران از امنیت برخوردار است، چون امارات با ایران مشکلات ارضی دارد اما جرأت تهدید نظامی علیه ایران را ندارد و اگر بخواهد اقدام به چنین تهدیدی علیه ایران کند، استراتژی جمهوری اسلامی ایران به گونهای است که توان پاسخگویی به آن را دارد.
سؤال سوم، اسلام چه روشی در زمینه امنیت سازی ارائه کرده است؟ در این خصوص، باید جایگاه و شأن دین و نیز جایگاه و شأن امنیت را بشناسیم تا دچار مشکل نشویم؛ نمیتوان از اسلام انتظار داشت که در خصوص امنیت، روش و برنامهای ارائه دهد که در آن جزئیات دقیق مسائل امنیتی بیان شده باشد؛ اما اصول و مبانی اسلام به گونهای است که میتوان از درون آن، روشها را استنباط و استخراج کرد."