چکیده:
سکولاریسم در لغت به معنای «دنیاگرایی، روح و تمایل دنیوی داشتن» است. اما در اصطلاح
مباحث مدرنیته به معنای سیستمی از فلسفه اجتماعی یا سیاسی است که تمام اشکال ایمان مذهبی و
نیز شخصیتهای مذهبی را رد مینماید و با پذیرش معنای لغوی، کاملا دنیاگرا و دارای روح و تمایل
دنیوی است. یکی از موانع بزرگ تحقق این اندیشه ادیان مختلف ـ بویژه ادیان ابراهیمی ـ میباشند؛
از این رو پس از ظهور اندیشه مدرن، برای سکولار کردن یا عرفی کردن این ادیان تلاشهای فراوانی
صورت گرفته است؛ نوشتار حاضر بر آن است تا این مسأله را بررسی نماید که آیا یک دین، با
سکولار و عرفی شدن، به حیات خود ادامه میدهد یا این که از درون تهی شده و منحرف خواهد شد؟
خلاصه ماشینی:
"(1) 2ـ در قرآن کریم در مورد دیگر، با کسانی که مدعی بشری بودن الفاظ قرآن هستند با شدت و تندی بسیار برخورد نموده و در کنار هم دو بار میفرماید: «مرگ بر او باد» همچنین جایگاه چنین افرادی را در جهنم و در «سقر» میداند: «إنه فکر و قدر فقتل کیف قدر ثم قتل کیف قدر ثم نظر ثم عبس و بسر ثم أدبر و استکبر فقال إن هذا إلا سحر یوءثر إن هذا إلا قول البشر سأصلیه سقر و ما أدراک ما سقر لا تبقی و لا تذر لواحة للبشر علیها تسعة عشر» (2) او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت، مرگ بر او باد که چگونه (برای مبارزه با حق) مطلب را آماده کرد؟ باز هم مرگ بر او باد که چگونه مطلب و نقشه شیطانی خود را آماده نمود؟ سپس نگاهی افکند، بعد چهره در هم کشید و عجولانه دست به کار شد، سپس پشت (به حق) کرد و تکبر ورزید و سرانجام گفت: این (قرآن) چیزی جز افسون و سحری همچون سحرهای پیشینیان نیست؛ این فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا، اما) بزودی او را وارد سقر میکنم، و تو چه میدانی که «سقر» چیست؟ (آتش است که) نه چیزی را باقی میگذارد و نه چیزی را رها میسازد؛ پوست تن را بکلی دگرگون میکند، نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده میشوند."