خلاصه ماشینی:
علی اکبر نفیسی ناظم الاطبا اقبال یغمایی مدرسهء شرف گشایش مدرسهء علمیه(قسمت علمیه و ابتدائیه)چنان مورد استقبال علاقهمندان دانش و ادب قرار گرفت که چند روز پس از آغاز نامنویسی،کلاسها برای پذیرفتن شاگردان تازه جا نداشت،و انجمن تأسیس مکاتب ملیه،که بعدها انجمن معارف نام گرفت،بر آن شد که مدرسهء دیگری برای تحصیل دواطلبان بگشاید.
میرزا علی خان امین الدوله،صدر اعظم وقت،که به توسعه و تعمیم فرهنگ بیش از دیگر بزرگان خود توجه و اعتنا داشت،بیشتر از همه میکوشید که از راه تشویق نیکوکاران به مساعدت معارف و بذل اعانه،وسایل تأسیس چند مدرسه آماده گردد،و چون وی،در میان آزادگان و مردمان خوب،حرمت بسزا داشت،دیری نگذشت که به پا در میانی او مبلغی قابل برای این کار فراهم آمد.
ناصر الدین شاه،که بیش از پیش از شایستگی و کاردانی و حذاقت وی در پزشکی آگاه شده بود،به اصرار تمام او را در ردیف نزدیکان و خاصان خویش درآورد،و میرزا علی اکبر خان،تا روزی که شاه به دست میرزا رضا کرمانی کشته شد(بعد از ظهرروز جمعه هفدهم ذی قعدهء سال 1313)،در سفر و حضر همراه او بود و مقام و عزت شایسته داشت.
ذکاء الملک مدیر روزنامهء تربیت،در شمارهء 134 این روزنامه،مورخ بیست و پنجم ذی قعدهء سال 1316(برابر ششم آوریل 1899)دربارهء مدرسه شرف چنین نوشته است: «همه کس میداند یکی از مدارس مظفریه که چندی است در دار الخلافهء باهره دایر گشته مدرسهء موسوم به«شرف»میباشد و آن در تحت ریاست و کیاست دانشمند متطبب، میرزا علی اکبر خان ناظم الاطبا،از اطبای حضور همایون،تشکیل یافته و زیاده از دویست نفر شاگرد در این دار العلم حوزهء تعلیم و محضر تدریس معلمین عالم فاضل به تعلیم و تحصیل مشغولند و در کار نشر معلوم و مجهول...