چکیده:
حوزه فکری سبک کارآفرینی, ظرفیت محیط و عملکرد سازمانها با رویکرد پیکربندی یکی از محورهای اصلی پژوهشی در حوزه کارآفرینی میباشد. در این پژوهش چگونگی عملکرد سازمانهای برخوردار از سبک کارآفرینی و سبک سازگاری در محیطهای با ظرفیت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. یافتههای این تحقیق حاکی از آن است که بکارگیری سبک کارآفرینی در محیط با ظرفیت نسبت به محیطهای کم ظرفیت از اثربخشی بالاتر برخوردار است.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه نتایج پژوهشهای اسپچیت (1993)، بائوم و والی (2003)، میلر (1983)، یوهه و جیونگ (1995)، کووین و اسلوین (1989) نشان میدهند که از یک سو ظرفیت محیط بر میزان کارآفرینی بنگاه تأثیر دارند و از سوی دیگر استفاده از جهتگیری استراتژیک کارآفرینی بر عملکرد بنگاهها در محیط های با ظرفیت و متخاصم تأثیر مثبت دارند ، در این پژوهش متغیرهای جهت گیری کارآفرینی - سازگاری بعنوان متغیرهای مستقل و عملکرد بنگاهها تحت شرایط محیط کم ظرفیت - با ظرفیت بعنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفت.
از دیدگاه تعاملات سازمان - محیط، سبک کارآفرینی جهت ایجاد تحول و دگرگونی در بنگاهها به نیروها و عوامل درون بنگاهی جهت تشخیص و بهره برداری از فرصتها و ظرفیتهای بهرهبرداری نشده در محیط اتکال دارد، در حالی که سبک سازگاری برای بقاء و توسعه سازمان به منابع، امکانات و نیروهای دگرگون ساز محیطی متکی است، لذا چون محیط کم ظرفیت، فاقد منابع و امکانات لازم بالفعل برای رشد و توسعه بنگاهها است، بنگاههای موفقتر هستند که کمتر به چنین محیطهای متکی باشند و بیشتر به ظرفیتها و قابلیتهای جاری و جدید درون بنگاه اتکال داشته باشند، از این رو عملکرد بنگاههای کارآفرین بدلیل اتکال به قابلیتها و ظرفیتهای بنگاه بالاتر از بنگاه سازگار است.
A , (1997) , rational decision _ making & frim performance : the moderating role of environment , strategic management journal , vol ."