چکیده:
بنا بر برخی از احادیث،به نظر میآید در اسلام مشورت با زنان نهی و سخت مذمت شده است و معمولا در اثبات حرام بودن و ممنوعیت شرعی ورود زنان به عرصههای مدیریتی جامعه به این احادیث و حکم مأخوذ از آن استناد میگردد.اما این احادیث کدامند؟وضعیت آنها از حیث معنا و سند چگونه است؟تا چه اندازه،بهطور کلی و در تمام ازمنه یا بهطور خاص و در زمان حاضر،میتوان بر آنها اتکا کرد؟
این مقاله،که به روش کتابخانهای،مقایسه و تجزیه و تحلیل دادهها انجام شده، میکوشد آن تعداد احادیثی را که معمولا در این بحث به آنها استناد میشود،از حیث متن و سند،براساس معیارهای نقد حدیث،مورد بررسی قرار دهد تا پاسخی مناسب به پرسشهای مذکور باشد.
امید است که این مقاله در جهت روشن کردن گوشهای از حقایق دینی و عرضه آنها بر جامعه کنونی،بخصوص زنان،گامی مثبت به جلو برداشته باشد.
خلاصه ماشینی:
1. بدون سند و به اصطلاح مرسلا از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده است:«شاوروهن و
ظاهرا این حدیث در اصل،از احادیث اهل سنت میباشد و نقل طبرسی نیز
ممکن است گفته شود:در این صورت،مردان راه حل صحیح مسائل را نخواهد یافت،مگر پس از مشورت با زنان و عمل برخلاف نظر آنها!و این
در برخی احادیث،سخن از نهی از مشورت با زنان آمده است که ذیلا ذکر میشود:
امام صادق علیه السلام از پدرش از پدرانش از علی علیه السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله(شیخ صدوق،[بیتا]،ج 4،
همچنین ملاحظه میشود که شیخ صدوق یک بار این حدیث را از پیامبر صلی الله علیه و آله و یک
شبیه به این حدیث،در منابع حدیثی دیگر و اکثرا اهل سنت نیز ذکر شده است.
اضافه نتیجه گرفته شده که این حدیث نیز به صراحت،مشورت با زنان را مورد
(راوندی،[بیتا]،ص 721 از امام علی علیه السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله/ابن محمد لیثی،
نیز:از احمد بن محمد عاصمی،از کسی که از او روایت میکند،از معلی بن محمد،از علی بن حسان، از عبد الله بن کثیر،از امام صادق علیه السلام/ابن شعبه حرانی،4041 ق،ص 67-78 بدون سند/شریف
کلینی سند این حدیث را چنین ذکر میکند:از او(عنه)از أبو عبد الله جامورانی از
این در حالی است که محدودیتهایی که برای زنان در برخی احادیث ذکر شده،
است که اگر چنین حدیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله مشهور بود،مسلمانان صدر اسلام،بخصوص
2. مرسلا از امام علی علیه السلام نقل شده است:«فی خلافهن البرکة.