چکیده:
ارزیابی مؤسسات آموزش عالی دولتی به علت ماهیت آنها و اهمیت عملکردشان در نظام آموزشی،یکی از گستردهترین و جنجال برانگیزترین مباحث آموزشی میباشد و دلیل آن نیز تغییرات شگرفی است که در نظامهای آموزشی پدید آمده است.ارزیابی باید بر کارکردهای نظام دانشگاهی اشراف داشته باشد و از ابتدای اندیشیدن دربارهء طرح یک دانشگاه استقرار یابد تا بتوان از تحقق رسالت و هدفهای آن اطمینان یافت. از آنجایی که لازمهء ارزیابی،سنجش میباشد.مقالهء تحقیقی حاضر در راه بهینهسازی فرایند ارزیابی و سنجش اثربخشی مؤسسات آموزش عالی دولتی ایران الگویی سهوجهی ارایه داده که میتواند مؤسسات مذکور را در ارزیابی عملکرد آنها یاری نماید.
خلاصه ماشینی:
"معرفی مدل این تحقیق در این تحقیق با توجه به تعریف اثربخشی که تحقق اهداف(اولیه و ثانویه)سازمان را دربرمیگیرد ابتدا یک مدل نظری سهبعدی طراحی گردیده و بعد اول آن برای سنجش اهداف اولیه در نظر گرفته شده است.
این بعد برای سنجش صادرههای نظام آموزش عالی با توجه به شاخصهای کارآمدی در نظر گرفته شده و کار آن سنجش جنبهء کمی اثربخشی است.
فرضیه اصلی:مدل سنجش اثربخشی مؤسسات آموزش عالی دولتی ایران (پژوهشی در دانشکدههای مدیریت)مدلی است که بتواند اهداف اولیه،اهداف ثانویه و نتایج ناخواسته را مورد سنجش قرار دهد و روابط بین آنها را تبیین کند.
2-بعد دوم مدل برای سنجش اثرات در نظر گرفته شده است و گرچه ممکن است ذی نفعهای مؤسسات آموزش عالی دولتی تحت تأثیر سیستمهای دیگری غیر از سیستم آموزش عالی قرار گیرند،محدوده تحقیق آن سیستمها را در بر نگرفته است.
ب-پرسشنامه چون موضوع در رابطه با سنجش اثربخشی مؤسسات آموزش عالی است و اثربخشی به معنای تحقق اهداف است و تحقق اهداف چهار قشر اعضای هیئت علمی، دانشجویان،دانشآموختگان و مدیر سازمانهایی که فارغ التحصیلان مدیریت در آنها اشتغال به کار دارند را دربرمیگیرد،برای جمعآوری اطلاعات در رابطه با بعد دوم و سوم مدل تحلیلی که ابعاد کیفی هستند،چهار پرسشنامه به شرح زیر تهیه گردید: 1-پرسشنامه مربوط به اعضای هیئت علمی که از گروه آموزشی،محل خدمت، رتبه علمی،تعداد کتابهای منتشر نموده و تعداد مقالههایی که ظرف سه سال گذشته به چاپ رساندهاند سؤال میکند و شش سؤال پنج گزینهای نیز در بردارد."