چکیده:
قرارداد عدم ازدواج،یکی از قراردادهایی است که تا حدودی در جامعه بشری رایج شده است.هرچند در اکثر تألیفات حقوقی،این قرارداد به عنوان قرارداد مخالف اخلاق حسنه معرفی شده است،ولی به نظر میرسد تمام موارد قرارداد عدم ازدواج،مخالف با اخلاق حسنه نیست،زیرا به استناد قاعده تابعیت عقد از قصد،هر قراردادی را باید با توجه به مقصود طرفین از انعقاد آن تفسیر نمود.در این قرارداد نیز،ممکن است مقصود طرفین از انعقاد آی نبقای وصف تجرد در یکی از طرفین قرارداد یا عدم ازدواج مجدد یکی از طرفین باشد،زیرا در حقوق ایران تعدد زوجات مجاز و قانونی است،و یا ممکن است قصد طرفین از قرارداد،عدم ازدواج مطلق طرف یا تحدید اختیار ازدواج او باشد.در این مقاله وضعیت حقوقی این نوع قرارداد با توجه به مقصود طرفین،طبق اصول و قواعد حقوق مدنی ایران بررسی میشود.
خلاصه ماشینی:
"مقدمه قرارداد عدم ازدواج،یکی از قراردادهایی است که بعضی برای تنظیم روابط حقوقی خود آن را منعقد مینمیاند؛زیرا از یک طرف،هرچند تعدد زوجات در حقوق ایران امری مجاز و قانونی است ولی در عرف جامعه،تک همسری به عنوان یک الگوی برتد مورد قبول بیشتر مردم قرار گرفته است و از این لحاظ ممکن است در قرارداد نکاح یا در قرارداد ناظر بر نکاح،زوجه یا پدر اور بر زوج شرط نماید تا زمانی که نکاح باقی است، حق ازدواج مجدد نداشته باشد.
در موردی که طرفین برای قرارداد معارض ضمانت اجرای خاصی مقرر ننمودهاند،باید دید آیا به استناد اصل لزوم قراردادها و ماده 454 قانون مدنی که مقرر میدارد: «هرگاه مشتری مبیع را اجاره داده باشد و بیع فسخ شود،اجاره باطل نمیشود مگر اینکه عدم تصرفات ناقله در عین و منفعت بر مشتری صریحا یا ضمنا شرط شده که در این صورت اجاره باطل است»میتوان نکاح معارض را باطل نمود،یا اینکه نکاح دوم و معارض قرارداد عدم ازدواج نافذ است و از این ماده نمیتوان بطلان آن را استنباط نمود.
اما اگر به صورت غیرمستقل و یا در ضمن قراردادی منعقد گردد که عدم ازدواج نسبت به اجرای تعهد ناشی از آن مفید میباشد،در این صورت،اگر هدف طرفین،بقای وصف تجرد در یکی از طرفین قرارداد یا هر دوی آنان باشد،قرارداد نافذ است و در صورت فقدان وصف تجرد یا نتفای آن،ذینفع حق فسخ قرارداد اصلی را به استناد تخلف شرط یا وصف خواهد داشت."