چکیده:
تردیدی نیست که اصلیترین وظیفهء حوزه و روحانیت،شناخت اسلام و ارزشهای دینی و احکام الهی و ابلاغ و نشر و گسترش آنها است. در گذشته فقاهت و اجتهاد و بیان احکام و ارزشهای دینی از طریق منبر و سخنرانی و تألیف کتاب صورت میگرفته است.ولی باید در کنار همهء این ارزشها،مسئله ابلاغ و تبلیغ و ارشاد و هدایتگری را در بعد گستردهتر و شیوههای دقیقتری جستوجو کرد.یکی از این روشها،استفاده از مطبوعات و رسانههای جمعی است.این نوشته تلاش دارد با مروری کوتاه بر تاریخچهء مطبوعات دینی به بررسی مطبوعات حوزوی از دههء 30 تا 70 بپردازد و برخی ویژگیهای این نشریات را برشمارد.
خلاصه ماشینی:
"مهمترین موضوعات نشریه مکتب تشیع(سالهای 8331 تا 4431) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (جدول شمارهء 4) نشریات حوزوی دههء شصت در سالهای قبل از انقلاب،غیر از دو نشریهء اصلی حوزهء علمیه قم که توسط دو گروه با دیدگاههای متفاوت انتشار مییافت و همچنین چند نشریهء وابسته به آنها، نشریهء دیگری منتشر نمیشد.
بررسی نشریات حوزوی در سال 7731 نشان میدهد در این دهه شاهد رشد مطبوعات تخصصی در نشریات حوزوی هستیم؛به طوری که از 71 نشریه بررسی شده در این سال،اکثر آنها در یک موضوع تخصصی انتشار یافته است.
نشریات حوزوی به تفکیک زمینه تخصصی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (جدول شمارهء 5) بدین ترتیب مشخص میشود زمینهء تخصصی علوم انسانی و اسلامی بیشتر مورد توجه بوده است و پنج نشریه در این زمینه به فعالیت پرداختهاند.
بررسی نشریهء درسهایی از مکتب اسلام نشان میدهد با توجه به اینکه این نشریه قبل از انقلاب اسلامی آغاز به کار کرده،در هرسه دوره،با تعداد محدودی افراد روبهرو بوده است؛افرادی چون:داود الهامی،جعفر سبحانی،علی اکبر حسینی،حسین حقانی زنجانی،مهدی پیشوایی،منصور اشرفی،احمد بهشتی، عقیقی بخشایشی و ناصر مکارم شیرازی.
بررسی موضوعاتی که این نویسندگان(غیر حوزوی)دربارهء آن مطلب نوشتهاند، نشاندهندهء این مطلب است که هرگاه نشریات حوزوی به مطالب و موضوعاتی غیر معمول در حوزههای علمیه پرداختهاند،بر تعداد همکاران غیر حوزوی این نشریات افزوده شده است؛به طور مثال در نشریه نقد و نظر وقتی با موضوعاتی چون سنت و تجدد و دین و سنت روبهرو هستیم،میبینیم که به طور محسوسی بر تعداد نویسندگان غیر حوزوی افزوده میشود."