چکیده:
تأمین اجتماعی،در پیشرفت و توسعه کشورها اهمیت بهسزایی دارد،به گونهای که امروزه یکی از شاخصهای اصلی سنجش پیشرفت هر کشور میزان رشد و گستردگی تأمین اجتماعی آن است.تأمین اجتماعی،در حقیقت بر افزایش رفاه اقتصادی اثر میگذارد.بنابراین،تأمین اجتماعی تأثیر مستقیم بر تولید ملی و اقتصاد ملی دارد و میتواند افزایش این دو شاخص و سرانجام رشد اقتصادی را در پی داشته باشد که خود زمینه اشتغال بیشتر را فراهم میکند.
در این پژوهش،تأثیر نظام تأمین اجتماعی از بعد بیمهای بر رشد اقتصادی ایران در سالهای 1383-1352 بررسی شده است. برای این کار،نخست به کمک سه شاخص سهم سرمایهگذاری،هزینهها و اشتغال تأمین اجتماعی از سرمایهگذاری،هزینهها و اشتغال کل محاسبه شده و سپس از یک مدل خطی بهره بردهایم که در آن رشد تولید ناخالص داخلی،متغیر وابسته و سهم سرمایهگذاری تأمین اجتماعی در سرمایهگذاری ملی،سهم هزینههای تأمین اجتماعی در هزینههای مصرف کل و سهم اشتغال مشمول تأمین اجتماعی در کل اشتغال ملی،به عنوان متغیرهای مستقل مدل در نظر گرفته شده است.
برپایه یافتهها،سهم هزینههای تأمین اجتماعی در هزینههای مصرفی کل و سهم اشتغال مشمول تأمین اجتماعی در اشتغال کل،در دوره مورد بررسی روند افزایشی داشته است.همچنین تأثیر سهم سرمایهگذاری تأمین اجتماعی در سرمایهگذاری ملی و سهم اشتغال مشمول تأمین اجتماعی در کل اشتغال ملی بر رشد تولید ناخالص داخلی مثبت بوده و سهم هزینههای تأمین اجتماعی در هزینههای مصرفی کل،تأثیری معنادار نداشته است.
خلاصه ماشینی:
"در این پژوهش،تأثیر نظام تأمین اجتماعی از بعد بیمهای بر رشد اقتصادی ایران در سالهای 1383-1352 بررسی شده است.
برای این کار،نخست به کمک سه شاخص سهم سرمایهگذاری،هزینهها و اشتغال تأمین اجتماعی از سرمایهگذاری،هزینهها
اشتغال مشمول تأمین اجتماعی در کل اشتغال ملی،به عنوان متغیرهای مستقل مدل در نظر گرفته شده است.
ملی و سهم اشتغال مشمول تأمین اجتماعی در کل اشتغال ملی بر رشد تولید ناخالص داخلی مثبت بوده و سهم هزینههای
که در آن: RGDP -رشد تولید ناخالص داخلی، SIS -سهم اشتغال مشمول تأمین اجتماعی در کل اشتغال
شاخص(3)که میانگین سهم اشتغال مشمول تأمین اجتماعی از اشتغال کل کشور است.
تأمین اجتماعی در کل اشتغال ملی،به ترتیب 44/5 و 19/5 بوده و نشان از تأثیر مثبت بر رشد تولید
هزینههای تأمین اجتماعی به هزینههای کل کشور بر رشد اقتصادی است پیش از این گفتهایم.
در مورد نخستین فرضیه:«رابطه بین رشد تولید ناخالص داخلی ایران و سهم اشتغال ملی ایجاد
رسید و تأثیر سهم اشتغال ملی ایجاد شده توسط تأمین اجتماعی بر رشد تولید ناخالص داخلی ایران
سرمایهگذاری انجام شده توسط تأمین اجتماعی بر رشد تولید ناخالص داخلی ایران مثبت به دست آمد.
در مورد چهارمین فرضیه:«اثر سهم سرمایهگذاری انجام شده توسط تأمین اجتماعی بر رشد
در مورد پنجمین فرضیه:اثر سهم سرمایهگذاری انجام شده توسط تأمین اجتماعی بر رشد
به این معنی که تأثیر متغیر سهم سرمایهگذاری انجام شده توسط تأمین اجتماعی بر رشد اقتصادی
ایران بیشتر از تأثیر متغیر سهم اشتغال مشمول تأمین اجتماعی به دست آمد.
نمودار 3:میانگین سهم اشتغال تأمین اجتماعی از هزینههای مصرفی کل کشور"