چکیده:
همزمان با شروع قرن بیست و یکم و هزاره جدید همراه با تمام تحولات و تغییرات در سطح جهانی،کره خاکی به شکل عجیبی وارد چالش جدید قرن،یعنی ترور و تروریسم شد؛و نظریات حقوقی پیرامون آن در صدر مباحث روز قرار گرفت.مسلمانان و فقهای اسلامی نیز به همین سبب برای اعلام دیدگاه فقه جزایی اسلام،شروع به کنکاش و بررسیهای بسیار در این موضوع کردند تا با یافتن عنوانی در فقه،جهت تطبیق با موضوع ترور و تروریسم،با اعلان دیدگاه اسلام نسبت به این دست اقدامات،شریعت مبین را از اتهام خشونت و ترور مبرا سازند.
این مقاله بر آن است که با بررسی فقهی عناوین مشابه به ترور و تروریسم،از قبیل:ارهاب،اغتیال،فتک و محاربه عوان برتر را در معادل سازی برای دستیابی به حکم فقهی آن پیدا کرده و با بررسی ابعاد ترور و تروریسم و اعلان محکومیت آن از دیدگاه اسلام،با نگاهی به مبانی فقهی حضرت امام حکم تروریست را مبتنی بر یک رابطهی منطقی و اصولی از حکم محارب استنباط و استخراج نماید.
خلاصه ماشینی:
"5امام خمینی(ره)نیز در تحریر الوسیله مینویسند: «المحارب هو کل من جرد سلاحه او جهزه لاخافه الناس و اراده الفساد فی الارض»6از این عبارت چنین برمیآید که ایشان علاوه بر تجرید سلاح و ترساندن مردم و ارعاب،اراده فساد فی الارض را نیز برای تحقق جرم و وجوب مجازات لازم میدانند و این همان مطلبی است که در بحثهای آینده به بررسی آن خواهیم پرداخت که نقش افساد فی الارض در تحقق محاربه چیست؟آنچه از تعاریف فقها به ویژه امامیه به دست آمد در ابتدای امر این نکته را یادآوری میکند که اغلب ایشان تعریفی از محاربه ننمودهاند،بلکه فقط محارب را معرفی کردند،ولی اکثر ایشان در تعریف محارب سخن مشابه دارند و در (1).
یکی دیگر از دلایل آیه 32 مائده میفرماید:«من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فی الارض فکانما قتل الناس جمیعا»که طی آن به تبیین یک قاعده و نظام و قانون ویژهای میپردازد و در حقیقت یک مبنای اصیل فقهی را پیش روی ما قرار میدهد،که تنها قتل نفس در دو صورت جایز است:یکی قصاص و دیگری مجازات افساد فی الارض در معنای عام آن است،و در غیر از آن قتل نفس براساس همین سیاست فکری و فرهنگ قرآنی،معادل با قتل همه نفوس و مردم است،این در حقیقت نشان دهنده اهمیت به کرامت و حرمت خون انسان و مصداق بالای اعتنا و ارزش گذاری به آنچه که امروزه حقوق بشر مینامند،است و غیر از آن هیچ فردی به سبب عدم ایمان،محکوم به مرگ نیست و تنها طبق مفاهیم موجود در جهاد هنگامی که مانع رسیدن دعوت حق به انسانها شوند و با مبلغان حق به جدال و جنگ برخیزد و بکشد،یا فتنه برانگیزد،محکوم به مرگ است،که آن هم شرایط خاصی دارد که در باب جهاد بررسی میشود."