چکیده:
تربیت واجد بعد نظری است و یکی از ابعاد آن تربیت سیاسی است.انسان موجود سیاسی است و دنیای سیاست با پیچیدگیها و درگیریها آمیخته است پس لزوم تربیت سیاسی حس میشود. برخلاف معنای رایج سیاست،در اینجا به دنبال سیاست الهی هستیم تا هدایت انسان تحقق یابد.برای این منظور توجه به مبانی مکتب ضرورت دارد.در این راه،میتوان به قول و فعل و تقریر معصوم عطف توجه نمود.
عمل سیاسی باید دربرگیرنده جوانب گوناگون و مصالح مردم باشد و در این راه جریان صحیح اطلاعات برای جلوگیری از سلب اعتماد مردم از اهمیت زیادی برخوردار است.
حاکمیت امیر المؤمنین شاخصترین دورهء حکومت اسلامی است و بررسی مواجههء آن حضرت با مشکلات مختلف از اهمیت برخوردار میباشد.نحوه عمل حضرت علی(ع)بویژه از لحاظ سیاسی برجسته است،چون در آن دوران پرآشوب و فتنه توانستند اسلام را گامبهگام پیش ببرند و سیاست حقیقی را بهطور عملی نشان بدهند.در این میان،تبیین اوضاع و احوال سیاسی و تشریح مسایل،توأم با اعتقادی راسخ به هدف از ویژگیهای امام است که با سعهء صدر بر کرامت انسانی پای فشرده و ضمن تأکید بر مشارکت مردم،مسئولیتهای آنان را گوشزد میکند.کردار سیاسی حضرت ناظر بر پرهیز از دنیا،تدبر و بینش عمیق،شفافسازی امور و جریان آزاد،اطلاعات است.
خلاصه ماشینی:
"عمل سیاسی باید دربرگیرنده جوانب گوناگون و مصالح مردم باشد و در این راه جریان صحیح
مقصود آن است که موضوع تربیت در جریان عمل باید تکرار شود تا مهارت لازم حاصل
در نهج البلاغه،هر چهار عامل مورد توجه است:حضرت علی مکرر در باب رفتار پیامبر و
در روزگاری که ما زندگی میکنیم تربیت سیاسی یکی از مقولات مهم و مورد توجه است و
اجتماعی حضور مؤثر دارد،قاعده از موضوع تربیت سیاسی غافل نمانده است و وقتی گفته میشود
مرجع برای تبیین موضوع تربیت سیاسی در اسلام است که میتواند راهنمای عمل همهء حکومتهای
کامل یکی از دو ثقلی است که پیامبر(ص)به عنوان مرجع دین مقدس اسلام برای امت خود برجای
مبین خطرات و اهمیت آن در نظام اسلامی است و امام علی(ع)با همهء این مظاهر قدرت چالشهای
شده نیست که اصولا اسلام چنین است که همهء موضوعات آن یک کل را تشکیل میدهد: نمونههایی از کلام و عمل امام علی(ع)در نهج البلاغه:
دستورهایی برای چگونگی برخورد حاکم با مردم و اموال خصوصی و عمومی میدهد و مردم را با اختیارات و وظایف حاکم آشنا میکند تا مبادا حاکمان،از موقعیت خود سوء استفاده کنند و
و نفوذ در مردمان مضطرب و جلب اعتماد آنان را بیان میفرماید و همچنین مراقبت خویش نسبت به روش عمل والیان و نیز هشدار بر کیفیت عملکرد آنان را متذکر شده است:
این امام به اطرافیان دشمن نیز از سر خیرخواهی تذکر میدهد و گفتگو میکند تا شاید آنان
تمامی کارها از جمله عمل سیاسی اوست و این موضوع به روشنی در سخنان امام علی(ع)در"