چکیده:
عرفان رویگردها و بیانهای متفاوتی به خود دیده است.دانشمندان زیادی از دریچه عرفان انسان، اجتماع و رابطه خدا با خلق را تشریح نمودهاند.در این میان عرفان ناب اسلامی که طرحی نو در شناخت ظرفیتهای انسان و رابطه او با خدا و وظایف اجتماعی انسان و آهنگ جمع الجمعی او را تعیین کند،حائز اهمیت بوده که در این مقاله به بیان چنین رویکردی به عرفان پرداخته شده است و معیارهایی که در چنین عرفانی به آن اهمیت داده میشود مورد بررسی قرار گرفته است تا مشخص گردد که عرفان،گوشه نشینی و بیتفاوتی نیست.
خلاصه ماشینی:
"و از این حیث امام راحل(ر ه)در تکامل عرفان و بسط معرفتیاش نقش بسزایی است که باید
و جنت دیدار دلبر و دلدار نائل گردند لذا هجرت و جهاد از مؤلفههای درونی و برونی و نهاد و نماد عرفان امام خمینی بود به همین دلیل«شهداء»را قافلهسالاران توحید و مقام جمع و«جمع الجمع»که«ره
آری از دیدگاه امام خمینی(ر ه):عرفان عبارت است از معرفت به خدا و شئون ذاتی و تجلیات اسمایی افعالی او در حضرت علمیه و غیبیه با یک نوع مشاهده حضوری،همچنین علم حضوری داشتن
قرب و لقاء الهی است و انسان اهل معرفت و یقظه به نیاز ذاتی خود و بینیازی مطلق خدا پی برده و ربط
از دیدگاه امام(ر ه):جریان تجلی و ظهور اسم اعظم الهی در مظهر کامل انسانی است لذا نوشتهاند:
سلوک الهی و قرب وجودی به حق سبحانه است که معرفت به مقامات معنوی آنها از حیث علمی و عملی همان مقامات قرآن کریم است.
عملی انسان کامل درک و دریافت نمود عرفانی است کاملا شریعت محور و در هیچ مرحلهای از مراحل
ج)مشارطه،مراقبه و محاسبه دانسته و شروط یاد شده را لازمهء حرکت و جهاد با نفس و همهء مراحل و مقامات سلوکی و سیر الی الله میدانند(همو،شرح چهل حدیث،ص 472)آری امام(ر ه)بر اصل
بر آن»(همان،ص 994)و به تعبیر حضرت امام(ر ه)اگر تزکیه گفته شده است دنبالش تعلیم گفته شده
از دیدگاه امام عارف کسی است که بین ظاهری و باطن جمع کرده و همه مراتب را صیانت نماید و
میدانست(همو،مصباح الانس،ص 481)لذا امام در دیدگاه جامع خویش عرفان اسلامی را احیا کرده"