چکیده:
قابلیت پیش بینی قیمت سهام و استراتژی مناسب برای معامله سهام، موضوع بسیاری از تحقیقات است. یکی از مباحث مورد توجه در این حوزه، تحلیل تکنیکی می باشد. در این مقاله ، اثر بخشی شاخص های تکنیکی با مقایسه بازده حاصل از به کارگیری آن ها با بازده حاصل از روش خرید و نگهداری از طریق آزمون مقایسه زوجی بررسی شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که در سال 82 بازده استراتژی خرید و نگهداری از شاخص های تکنیکی، بیش تر و در سال های 83 و 84 کم تراست، که می توان آن را به تغییر در شرایط بازار نسبت داد. هم چنین از طریق آزمون اندازه های تکراری تفاوت در بازده حاصل از شاخص های تکنیکی و روش خرید و نگهداری طی سال های مورد تحقیق بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که بین متوسط بازده حاصل از شاخص های تکنیکی (به جز شاخص RSI) و متوسط بازده حاصل از روش خرید و نگهداری طی سال های 82 تا 84 تفاوت معنی داری وجود دارد. در نهایت برای ارایه نظری در مورد نوسان (پراکندگی) بازده حاصل از شاخص های نه گانه مورد بررسی، نسبت به نوسان بازده روش خرید و نگهداری، ضریب تغییرات بازده حاصل از به کارگیری نماگر های نه گانه تکنیکی و روش خرید و نگهداری طی سال های مورد پژوهش محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که برخی از شاخص های مورد استفاده در این مقاله از پراکندگی بیش تری نسبت به روش خرید و نگهداری و برخی از آن ها از پراکندگی نسبی کم تری برخوردار بوده اند، هم چنین شاخص استوکاستیک با متوسط ضریب تغییرات 1.63، با ثبات ترین و شاخص میانگین متحرک موزون با متوسط ضریب تغییرات 6.99، بی ثبات ترین استرتژی معامله طی سال های 82 تا 84 و در مورد شرکت مورد بررسی است.
We have studied the relation between bank deposit rates and house prices in Iran. For that، we have run some VAR models، using the following variables: real deposit rates (including 1 and 5 years deposit rates)، money supply (including the high powered money and the liquidity)، GDP، housing services index، and number of licenses for new houses. Our results show that a reduction in the deposit rates reduces its attraction and increases demand for housing as an alternative asset to stock wealth. In other word، we find that there is a negative relation between bank deposit rates and house prices.
خلاصه ماشینی:
هدف از اين تحقيق، بررسي اين موضوع است كه آيا استفاده از تحليل تكنيكي در بورس اوراق بهادار تهران ميتواند سبب بازدهي بيش از روش خريد و نگهداري شود.
چراغي (1382) در تحقيقي با عنوان "پيشبيني رفتار قيمت سهام در چهارچوب مدل تحليل تكنيكي با بررسي موردي آن در بورس تهران"، از ابزارهاي متعدد تجزيه و تحليل تكنيكي مانند شاخص تحليل حجم، شاخص قدرت نسبي، شاخص دامنهی گسترش و مدل خود رگرسيون ميانگين متحرك استفاده كرد و به اين نتيجه رسيد كه برخي از شاخصها علامت خريد و فروش اشتباه ميدهند كه البته تعداد آنها در هر شاخص ناچيز است و در برخي موارد نيز نميتوان در مورد روند قيمت سهام اظهارنظر قطعي كرد.
صادقي باطاني (1384)، در تحقيقي دربارهي بررسي كارايي بورس اوراق بهادار و اثربخشي استفاده از تحليل تكنيكي، نشان داد كه ميانگين بازدهي روش خريد و نگهداري از بازدهي روش قواعد فيلتر قيمت، حجم معاملات، تعداد دفعات معامله و تعداد خريدار بیشتر يا مساوي است و ميتوان قواعدي براي خريد و فروش سهام بر مبناي حجم، تعداد خريدار و تعداد دفعات معامله طراحي كرد، ولي نميتوان با استفاده از آنها بازدهی بيشتري نسبت به روش خريد و نگهداري بهدست آورد.
به تصویر صفحه مراجعه شود نمودار7 - شاخص تقاضا براي شركت فارسيت درود 4- فرضيههاي تحقيق 1- بازدهی حاصل از بهكارگيري شاخص ميانگين متحرك ساده، از بازدهی حاصل از روش خريد و نگهداري بیشتر است.