چکیده:
هدف این مقاله، بررسی رابطه بین نرخ سود سپرده های بانکی و قیمت مسکن در ایران می باشد. در این راستا از چندین الگوی خودرگرسیونی برداری VAR استفاده شده است که شامل متغیرهای نرخ های سود حقیقی سپرده های بانکی (یک ساله و پنج ساله) و متغیرهای حجم پول در گردش (شامل نرخ رشد پایه پولی و نرخ رشد نقدینگی) و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه به عنوان متغیرهای تعیین کننده طرف تقاضا و هزینه های خدمات ساختمانی و نیز ساخت مسکن جدید به عنوان متغیرهای تعیین کننده سمت عرضه هستند. در این پژوهش با استفاده از داده های فصلی سال های 1386-1370، هفت مدل مختلف برآورد شد، و نتایج مدل ها نشان داد که با کاهش نرخ های سود سپرده های بانکی جذابیت بازار مسکن به عنوان دارایی جایگزین افزایش و تقاضا برای آن افزایش می یابد، که منجر به افزایش قیمت مسکن خواهد شد. به عبارتی بین نرخ های سود سپرده های بانکی و قیمت مسکن، رابطه ای منفی برقرار است.
In this paper، The Behavior of saving and consumption has been considered in Ramsey – Cass- Koopmans model’s framework. Our purpose was investigation of dynamics of these variables and analysis of their response to other parameter and variable variations. So، we made Lagrangian function subject to some restrictions and Euler equations and other steady state path equations. And then، We have calculated time path of endogenous variables (k،c) by Shooting Algorithm. Also، we made time series of saving and consumption by simulation method. And the comparison of this simulated data with actual data، by MAPE and other criteria shows that the generated data from neoclassical growth model explains more than 85 percent of actual data. As a next step، we have investigated the effects of other exogenous variables on simulated saving data. Our findings shows that، with adjusted assumption، TFP fluctuations will be able made significant variations in saving.
خلاصه ماشینی:
در اين راستا از چندین الگوي خودرگرسيوني برداري VAR استفاده شده است که شامل متغيرهاي نرخهاي سود حقيقي سپردههاي بانکي (يكساله و پنجساله) و متغيرهاي حجم پول در گردش (شامل نرخ رشد پايهي پولي و نرخ رشد نقدينگي) و نرخ رشد توليد ناخالص داخلي سرانه به عنوان متغيرهاي تعيينکننده طرف تقاضا و هزينههاي خدمات ساختماني و نيز ساخت مسکن جديد به عنوان متغيرهاي تعيينکنندهي سمت عرضه هستند.
در اين پژوهش با استفاده از دادههاي فصلي سالهاي 1386-1370، هفت مدل مختلف برآورد شد، و نتايج مدلها نشان داد كه با كاهش نرخهاي سود سپردههاي بانكي جذابيت بازار مسكن به عنوان دارايي جايگزين افزايش و تقاضا براي آن افزايش مييابد، كه منجر به افزايش قيمت مسكن خواهد شد.
در ساير مطالعات نيز كه به بخش بانكي به عنوان بخشي مهم و تأثيرگذار در تقاضاي مسكن توجه شده است، حجم وامهاي بانكي و نرخ سود اين وامها به عنوان متغيرهاي مؤثر بر قدرت خريد متقاضي مسكن استفاده شدهاند و به نقش سپردههاي بانكي به عنوان دارايي رقيب براي تقاضای مسكن توجه نشده است، لذا در اين مقاله تلاش داريم با استفاده از يك الگوي خودرگرسيوني برداري، رابطهي بين نرخ سود سپردههاي بانكي به عنوان بازدهي يك دارايي رقيب مسكن با شاخص قيمت مسكن در ايران را بررسي كنيم.
در الگوي خودرگرسيوني برداري، ابتدا هر متغير درونزا در يک سيستم، به روش حداقل مربعات معمولي بر روي وقفههاي خود و وقفههاي ساير متغيرهاي درونزا تخمين زده ميشود، سپس براي بررسي اثر متغيرهاي مختلف بر روي متغير مورد نظر (در اينجا، شاخص قيمت مسکن)، از توابع واکنش ضربهاي استفاده ميشود.