چکیده:
عبد الوهاب البیاتی شاعر نامدار معاصر عراقی،پرچمدار شعر نو و پیشگام در تحول ساختار شکل و مضمون شعر نو در جهان عرب به شمار میرود. در این مقاله تلاش شده است تا مهمترین فرازهای زندگی و مراحل و تکنیکهای شعری او مود نقد و بررسی قرار گیرد. البیاتی شاعری جنجالبرانگیز بود،او شعر خود را به عنوان شاعری رمانتیک شروع کرد و سپس مرحلهی رئالیسم سوسیالیسم را پشتسر گذاشت و در گذار از مرحلهی سمبولیسم سرانجام به مرحلهی سوررئالیسم با دیدگاهی تصوف گرایانه رسید.وی ابداعگر تکنیک نقاب در شعر معاصر عرب به شمار میرود.
خلاصه ماشینی:
"چرا که از طرفی پیشگامان مصری و لبنانی فعالیتهای ادبی خود را منحصر به شعر نمیکردند و برخی از آنان از جمله لویس عوض با هدف هرچه عامیانهتر کردن زبان شعر به شعر نو،روی آوردند و از طرف دیگر نازک الملائکه بر برخی از سنتهای شعر کهن پای فشرد و در میانهی راه نوآوری در ایستگاه رمانتیک توقف کرد و السیاب نیز دست به گریبان بیماری مهلکی شد و با وجود تجارب زودهنگام که به تکامل شعر معاصر عرب منجر شد،عمر خلاقیتهای او دیرزمانی نپایید و بدینگونه البیاتی این دیررسیدهی پروانشناخته که موفقیت خود را مرهون جسارت برخورد با دنیای ناشناختهها بود،توسط بخی از منتقدان ضلع سوم مثلث زرین پیشگامان تحول و تکامل شعر نو عربی قلمداد شد11.
پس این زنان جاوگر برای که آواز میخوانند؟ درحالیکه دریا مرده است و خاشاک بر پیشانی دریا نشست و دنیایی بر آن برآمد ما،در آن دنیا خاطراتی داشتیم،آنگاه که آوازهخواه نغمه سرمیداد اما جزیرهی ما غرق گشت و دورهی نغمهخوانی دیگر بازنگشت مگر نغمههای گریستن و چکاوکها پرواز کردند پس ای ماه اندوهگینم گنجینه در رهگذر مدفون است در آخر باغ،زیر درخت لیمو،سندباد در آنجا پنهانش کرد اما آنجا تهی است و اینک خاکستر است و برف و تیرگی و برگهایی که آن را مدفون کردهاند و هستی را با مه پوشاندهاند آیا ما نیز اینچنین در این سرزمین ویران خواهیم مرد؟ و چراغ کودکی در خاک بیفروغ خواهد شد؟ آیا اینگونه خورشید نیمروز خاموش خواهد شد،درحالیکه در آتشدان تهیدستان شرارهای نیست؟ منابع -------------- (1)-عبد الوهاب البیاتی فی بیت الشعر(اعمال اربعینیة البیاتی).
(7)-بنگرید به:الشعر الحرفی العراق منذ نشأته حتی عام،8591،یوسف الصائغ،بغداد،مطبعة الادیب البغدادیة،چاپ اول، 8791 م،ص 97؛و نیز:الاعمال الشعریة،عبد الوهاب البیاتی،بیروت،المؤسسة العربیة للدراسات و النشر،5991 م،ج 1، صص 5-011."