خلاصه ماشینی:
"سعد با سوابق عداوت و مخالفتهای خود؛ هنگامی که شاهده نمود که معویه به علی(ع)بد و ناسزا میگوید به خو پیچید و رو به معاویه کرد و گفت«مرا بر روی تخت خود نشانیدهای و در حضور من به علی(ع)ناسزا میگوئی؟به خدا سوگند؛ هر گاه یکی از سه فضلیت بزرگی که علی داشت من داشتم!بهتر از آن بود که آنچه که آفتاب بر آن میتابد؛مال من باشد: 1-روزی که پیامبر او را در مدینه جانشین خود قرار داد و خود به جنگ تبوک رفت و به علی چنین فرمود:موقعیت تو نسبت به من؛همان موقعیت هارون است نسبت به موسی؛جز این که پس از من؛پیامبری نیست.
محدثان و سیرهنویسان خصوصیات فتح خبیر و نحوه ورود امام و دیگر حوادث این فصل از تاریخ اسلام را به نحو گستردهای بیان کردهاند علاقمندان میتوانند به کتابهای سیره پیامبر مراجعه فرمایند تو نسبت به من مانند هارون به موسی هستی اکنون که پیرامون یکی از سه فضلیتی که سعد وقاص در حضور معاویه برای امیر مؤمنان(ع)یاد- آوری نمود،به گونهای سخن گفتیم،شایسته است که درباره آن دو فضلیت دیگر نیز به طور فشرده سخن بگوئیم: یکی از افتخارات امام این است که در تمام نبردها ملازم پیامبر و پرچمدار وی در جنگهای اسلام بود جز؛ در غزوه تبوک که به فرمان پیامبر در مدینه باقی ماند و در این جهاد شرکت نکرد؛زیرا پیامبر به خوبی آگاه بود که حزب منافق تصمیم گرفته است که پس از خروج پیامبر از مدینه:دست به شورش بزند از این جهت به علی فرمود:تو سرپرست اهل بیت و خویشاوندان من و گروه مهاجر هستی و برای این کار جز من وتو کسی دیگر،شایستگی ندارد!"