چکیده:
تغییرات ضروری در سیاستها و نهادهای اقتصادی ایران در جهت آمادگی برای طی کردن موفق فرایند الحاق با هدف انتفاع هرچه بیشتر کشور از حضور آتی در سازمان جهانی تجارت ارائه شده است. ییرات شاخصهای موردنظر برای اقصتاد ایران و تحلیل میزان و علل بروز شکاف بین شاخصهای مربوط به ایران در مقایسه با متوسط کشورهای تازه ملحق شده، راهکارهای اصلاح و بهبود شاخصهای موردنظر و رهکردهایی برای فرایند الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت ارائه شده است. در خاتمه نیز ضمن جمعبندی و نتیجهگیری،توصیههای سیاستی لازم برای اصلاحات و
خلاصه ماشینی:
"همچنین،کشورهایی که بعد از سال 5991 با طی فرایند مذاکرات الحاق عضو WTO شدهاند(کشورهای تازه ملحق شده)در نتیجه پیوستن به نظام چندجانبه تجاری از طریق اعمال اصلاحات لازم در سیاستها و ساختار و کیفیت نهادهای خود در چارچوب اصول،قواعد و الزامات WTO به تدریج به وضعیت بهتری نسبت به کشورهای غیرعضو دست یافتهاند،به طوری که،حتی در سالهای پایانی مقدار شاخص آنها با کشورهای مؤسس برابر شده است.
از سوی دیگر،شکاف قابل ملاحظه بین مقدار شاخص آزادی اقتصادی برای ایران در مقایسه با متوسط شاخص کشورهای تازه ملحق شده به WTO نشان میدهد که عدم همگرایی ایران در نظام چندجانبه تجاری،از جمله عدم عضویت ایران در سازمان جهانی تجارت، باعث شده است تا شکاف زیادی بین سیاستهای اقتصادی و ساختار و کیفیت نهادی کشور به وجود آید به نحوی که در تمام سالهای مورد بررسی شاخص آزادی اقتصادی ایران از میانگین جهانی این شاخص پایینتر بوده است.
همچنین شکاف قابل ملاحظه بین مقدار شاخص آزادی اقتصادی برای ایران در مقایسه با متوسط شاخص کشورهای تازه ملحق شده به WTO نشان میدهد که عدم همگرایی ایران در نظام چندجانبه تجاری از جمله عدم عضویت ایران در سازمان جهانی تجارت باعث شده است تا شکاف زیادی بین سیاستهای اقتصادی و ساختار و کیفیت نهادی کشور به وجو آید،به نحوی که در تمام سالهای مورد بررسی شاخص آزادی اقتصادی ایران از میانگین جهانی این شاخص پایینتر بوده است."