چکیده:
یکی از کتابهای مفصل و مورد توجهی که در سالهای اخیر در نقد اعتقادهای شیعه نوشته شده است، کتاب اصول مذهب الشیعة الامامیة الاثنی عشریة، عرض و نقد نوشتۀ دکتر ناصر القفاری است. در این کتاب، همۀ باورهای شیعه و از جمله اندیشۀ مهدویت، مورد تهاجم قرارگرفته است. کوشیدهایم در سلسله مقالههایی، به شبهههای این کتاب دربارۀ اندیشه مهدویت پاسخ دهیم. در بخش دوم این سلسله مقالات، ده شبهه دربارۀ حیات مادر امام مهدی( و چگونگی تولد آن حضرت، نقل و سپس نقد خواهند شد.
One of the comprehensive books written recently to critique Shi'a beliefs is the book named 'Usulu Madhabal-Shia-al-Imamiyya-al-Ithna Ashariyya' (Principles of the Faith of Shiites of twelve Imams)by Dr. Nasser Al-Qefari. In this book، all Shi'a beliefs، including Mahdism has been attacked. We attempted to respond to the Mahdism thought in a series of articles. In the second section، ten … of are cited about the mother of Mahdi and quality of his birth.
خلاصه ماشینی:
"آیا اگر ملحدی چنین کرد، او را معذور میدارد و حق به جانبش میخواند؟ البته روشن است که جناب قفاری نمیتواند با این استدلال که داستانهای یاد شده در قرآن آمده، اما جریان مربوط به امام مهدی( در قرآن نیامده، ماجرای مربوط به آن حضرت را انکار کند؛ زیرا در این صورت، اولا تمام استدلال آقای قفاری برای ساختگی بودن این ماجرا، ذکر نشدن آن در قرآن است و نیاز به توضیح نیست که شیعیان نیز مدعی وجود این داستان در قرآن نیستند.
حال پرسش ما از آقای قفاری این است که آیا فرشتگانی که به مریم( بشارت دادند و بر او تجلی کردند، از تجلی بر شخص دیگری عاجزند و آیا خدایی که به مادر موسی( الهام کرد، نمیتواند به شخص دیگری الهام کند؟ آیا آن خدایی که به اعتقاد اهلسنت به عمر الهام کرد و او را از واقعهای که صدها فرسنگ دورتر اتفاق افتاد باخبر ساخت، از الهام بر دیگران بخل میورزد؟ آیا دلیلی بر اختصاص این الهامها به افراد یاد شده وجود دارد؟ چگونه آقای قفاری میتوانند اثبات کنند که برای حضرت مریم و مادر موسی( و خلیفه دوم و دیگران، آگاهی از عالم غیب امکانپذیر است، اما چنین چیزی درباره امام هادی( یا دیگر ائمه اهلبیت( امکانپذیر نیست؟ منصفان خود قضاوت کنند.
36 نقد و بررسی گرچه این اشکال آنقدر سست است که نیازی به پاسخ ندارد، اما برای اینکه هیچ یک از انتقادهای آقای قفاری بیپاسخ نمانده باشد، باید گفت: همچنانکه برخی از محققان نوشتهاند، در آن زمان تعدد اسامی کنیزان امری شایع بوده است؛ زیرا مردم برای خوشآمدگویی کنیزان، آنها را به اسامی گوناگونی میخواندند و به همین دلیل است که بسیاری از اسامی مادر امام مهدی( همچون نرجس، ریحانه، سوسن و..."