چکیده:
تاریخ زندگی انسان گوبای این حقیقت است که دین کارآمدترین
روششناسی برای آرامش دینداران ارائه کرده است. هرچند که موّلفههای دینداری
در متون دینی به اشکال گوناگونی گزارش شده است. اما باز مطالعه وانتظام
بخشی به آنها از ضروریات مباحث مربوط به دین است. در این پژوهش درصدد
آنیم که با ارائة تعریف دینداری, مولفههای وابسته به آن را گزارش و با پردازش
به ابعاد سهگانه شناختی, عاطفی وعملگردی در حوزة دینداری, راهکارهای
راهبردی تعمیق دینداری را آرائه کنیم.
خلاصه ماشینی:
"در آیۀ 177 بقره باور به متعلقات ایمان و تعدادی از امور شناختی و عاطفی-عملی به عنوان مشخصات صدق دینداری و ایمان اشاره شده است: و لکن البر من آمن بالله و الیوم الاخر و الملائکة و الکتاب و النبیین و آتی المال علی حبه ذوی القربی و الیتامی و المساکین و ابن سبیل و السائلین و فی الرقاب و اقام الصلوة و آتی الزکاۀ و الموفون بعدهم و اذا عاهدوا و الصابرین فی الباسأ و الضراء و حین الباس اولئک الذین صدقوا و اولئک هم المتقون (بقره:177)نیکوکاری آن است که به خدای عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیغمبران ایمان آورد و مال خود را،با وجود دوست داشتنش به خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راهماندگان و گدایان و در راه آزاد کردن بندگان بدهد،و نماز را بر پای دارد،و زکات را بدهد،و آنان که چون عهد بندند،به عهد خود وفادارانند و در سختی و زیان،و به هنگام جنگ شکیبایانند آنانند کسانی که راست گفتهاند،و آنان همان پرهیزکارانند.
دلیل بر اینکه مراد از آیه بیان این معناست،ذیل آیه شرفه است که میفرماید:اولئک الذین صدقوا که صدق را مطلق آورده و مقید به زبان یا به اعمال قلب،یا به سایر جوارح نکرده،پس منظور آن مؤمنینی است که مؤمن حقیقی هستند و در دعوی ایمان صادقند(همو:ج 1،650) علاوه بر این آیات،در سورۀ نور آیۀ 48،پذیرش داوری پیامبر و رهبران الهی، نشانه راستین به خدا و رسول و فرمانبری از ایشان و التزام عملی به دین است."