خلاصه ماشینی:
"این مخالفت،از آنجا ناشی میشد که وزیر امور خارجهء دولت رضاه شاه،از سویی با اوضاع پیچیدهء آن روز دنیا،مدخلهء دولت شاهنشاهی در قضایای فلسطین را بیهوده تلقی میکرد و نفعی برای ایران در آن نمیدید و از طرف دیگر،با توجه به (به تصویر صفحه مراجعه شود) نقشه شماره 2 اقدامات مذهب زادیانهء رژیم در کشور،سیاست دولت ایران را در آن مقطع، جدایی دین از سیاست قلمداد کرد و دخالت در امور مذهبی مسلمانان فلسطین را به مصلحت کشور نمیدانست و آن را امری مربوط به منازعهء اعراب و یهود برشمرد و مداخلهء کشورهایی چون عراق و مصر را نیز،طمع آنان در به دست آوردن جایگاه و موقعیت برتر در میان کشورهای عربی-اسلامی خواند.
آیت الله کاشانی،بدنی وسیله ملت مسلمان ایران را متوجه حساسیت قضیهء فلسطین کرد و ضمن دعوت به همبستگی مسلمانان و رفع اختلافات،درخصوص مسئلهء فلسطین،چنین گفت: "چنانکه در اخبار روزانه مشاهده کردهاید،بعضی دول،بدون مجوز قانونی فلسطین را که از مراکز مقدسهء اسلام و محل مسجد اقصا که قبلهء اول مسلمین میباشد و سالیان دراز وطن و مسکن مسلمانان به شمار میرفت و بر آن حکومت میکردند و در طی صدها سال،جنگهای خونین صلیبی و دادن میلیونها کشته، نتوانستهاند این سرزمین مقدس را از چنگال مسلمین به درآورند، وطن یهودیانی که از نقاط مختلفهء عالم به آنجا مهاجرت کرده، شناختهاند؛در صورتی که حکومت اسلام از قدیم الایام بر فلسطین،حقی ثابت است و مسلمین دنیا بخصوص ملت ایران، چنین اجازهای را نمیدهند که متجاسرین یهود-که ذلیلترین ملل عالمند-به این حق ثابت،دست تعدی دراز نموده،و با چنگالهای آلوده به فساد و ظالمانهء خود،خانمان برادران مسلمان ما را درهم ریخته و خون آنان را بیرحمانه بریزند."