چکیده:
به رغم آن که از چند سال گذشته نگرش بیمارانگارانه به اعتیاد مورد توجه اندیشمندان علوم اجتماعی و مدیران اجرایی قرار گرفته اما به نظر می رسد بخش قابل توجهی از مردم هنوز اعتیاد را جرم می دانند و نه بیماری. مقاله حاضر با تکیه بر نظریه پزشکی شدن انحراف و با هدف شناسایی نگرش مردم در مورد اعتیاد و عوامل مرتبط با آن انجام شده است. گرد آوری اطلاعات براساس نظرخواهی از 323 نفر از شهروندان تهرانی صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد فقط 25 درصد از پاسخگویان بطورکامل موافق نگرش درمانی هستند. در مجموع رشد نگرش های نوگرایانه، افزایش آگاهی، نگرش مثبت به تشکل های مدنی فعال در زمینه درمان و حمایت از معتادان، تحصیلات بالاتر و ارتقاء پایگاه اقتصادی اجتماعی افراد امکان پذیرش اعتیاد به عنوان بیماری را بیشتر می کند
خلاصه ماشینی:
اعتیاد به مثابه بیماری ؛ نگرش نمونه ای از ساکنان شهر تهران نسبت به بیماری انگاری اعتیاد فاطمه جواهری ۱، سید حسین سراج زاده ۲ ، فریق میرو قشلاق 3 تاریخ دریافت :٨۹/٥/٤ تاریخ پذیرش:٨۹/۹/۲٨ چکیده به رغم آن که از چند سال گذشته نگرش بیمارانگارانه به اعتیاد مورد توجه اندیشمندان علوم اجتماعی و مدیران اجرایی قرار گرفته اما به نظر می رسد بخش قابل توجهی از مردم هنوز اعتیاد را جرم می دانند و نه بیماری.
در مجموع رشد نگرش های نوگرایانه ، افزایش آگاهی ، نگرش مثبت به تشکل های مدنی فعال در زم نه درمان و حمایت از معتادان ، تحص لات بالاتر و ارتقاء پایگاه اقتصادی اجتماعی افراد امکان پذیرش اعتیاد به عنوان بیماری را بیشتر می - کند.
نتایج برخی زم نه یابی ها نشان داده با آن که م زان مصرف مواد مخدر و اعتیاد در بین دانشجویان کمتر از سایر اقشار است ، این پدیده در دانشگاه ها هم وارد شده و شمار دانشجویان معتاد ١ درصد برآورد می شود (سراج زاده و ف ضی ، ١٣۸٦، ص۹٦).
یافته های یک پژوهش ملی که توسط ستاد مبارزه با مواد مخدر (١٣۸٤) انجام شده حاکی از آن است که ٧٥ تا ۹٣ درصد از پاسخگویان اظهار داشته اند حاضر ن ستند با فرد معتاد ازدواج کنند، یا با او رفت وآمد خانوادگی داشته باشند و نمی توانند به عنوان دوست ، همکار، همسایه و همکلاس با او ارتباط برقرار کنند.