چکیده:
شناخت واقعیت های هستی به بهره گیری از مولفه ها و پرهیز از آفات دانش پژوهی نیاز دارد تا انسان در معرفت خود دچار اشتباه نگردد. تمامی آموزه های اعتقادی، اخلاقی و عملی اسلام در این مسیر قرار دارد. پس شایسته می نماید که با مولفه های دانش پژوهی در اسلام آشنا شده و دقت شایسته تری در مولفه های شناخت حقیقت نمود تا ضمن پاسخ به نیازهای بشر در این عرصه و پر کردن خلاهای جدید راه پژوهش، مسیر دانش اندوزی را هموار نمود این پژوهش در پی آن است که با رویکردی برآیات قرآن کریم و احادیث معصومین علیهم السلام ضمن پرداختن به اهمیت جایگاه ویژه دانش پژوهی به بیان بارزترین مولفه های دانش پژوهی از قبیل اخلاص، توکل، انتخاب استادی شایسته، تکریم و تعظیم استاد، اطاعت و پیروی از استاد، صبر در مقابل استاد، تلاش برای حضور در محضر استاد، داشتن روحیه پرسش گری، نقد و ارزیابی، علو همت، سخت کوشی علمی، عدم غرور علمی، برخورداری از اراده ای قوی، عدم عجله و شتاب کاری، برخورداری از عزت نفس، عدم پیروی از هوای نفس و... بپردازد تا با به کار بستن آنها در رفع موانع و چالش های پیش روی پژوهش گامی برداشته شود. روش پژوهش در این مقاله اسنادی-کتابخانه ای است و در آن مراحل توصیف و تحقیق مورد پیمایش قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
این پژوهش در پی آن است که بـا رویکـردی برآیـات قـرآن کـریم و احادیث معصومین علیهم السلام ضمن پرداختن به اهمیت جایگاه ویـژه دانـش پژوهـی بـه بیـان بـارزترین مولفه های دانش پژوهی از قبیل اخلاص ، توکل ، انتخاب استادی شایسته ، تکریم و تعظـیم اسـتاد، اطاعـت و پیروی از استاد، صبر در مقابل استاد، تلاش برای حضور در محضر استاد، داشتن روحیه پرسش گری، نقد و ارزیابی ، علو همت ، سخت کوشی علمی، عدم غرور علمی، برخورداری از اراده ای قوی، عدم عجله و شتاب کاری، برخورداری از عزت نفس ، عدم پیروی از هوای نفس و...
امام علی علیه السلام میفرمایند: محققـا برخی از حق و بهره عالم و دانشمند آن است که سؤال و پرسش بسیار از او نکنی و (هنگامی که خسته شده میخواهد برخیزد و برود) جامه او را نکش (او را وادار بنشستن مکن ) و هر گـاه بـر او درآئی و گروهی نزدش بودند بر همه آنان سلام کن و درود فرست و او را بر ایشان به تحیـت و درود اختصاص ده و رو به روی او بنشین و پشت سرش منشین و به چشمانت چشمک مزن و به دستت اشاره مکن و بر خلاف گفتار او بسیار مگو فلانی (چنین ) گفته و فلانی (چنان ) گفتـه و از طول صحبت و درازی گفتگویش دلتنگ و بیآرام مشو، جز این نیست که مثل و ماننـد عـالم مثل درخت خرما است که چشم به راه او بوده تا هنگامی که چیزی (خرمـائی) از آن بـرای تـو 34 بیفتد.