Abstract:
هر مقاله حاضر از نوع مروری – کتابخانه ای است که با توجه نظرات اندیشمندان و صاحبنظران این عرصه نگاشته شده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی تاثیر مهارت های مثبت اندیشی بر خودکارآمدری دانش آموزان است. نتیجه این مقاله نشان می دهد که وقتی فرد نسبت به استعدادها و موفقیت های خودش آگاه می شود؛ این امر باعث می شود که به راحتی تسلیم دیگران نشود، به داشته های خودش تکیه کند، ابتکار عمل به خرج دهد، لیاقت و قدرت به دست آورد، حس خودکم بینی فرد نسبت به خودش کم می شود، اشتغال های ذهنی منفی کم و نسبت به خود حس خوبی پیدا می کند. ممکن است در فعالیت های بیشتری شرکت کند. پس نگرش دیگران نسبت به او تغییر می کند و با او بهتر رفتار می کنند، درنتیجه احساس ارزشمندی می کند و این همان چیزی است که باعث افزایش خودکارآمدی در فرد می شود.
Machine summary:
تحقیقات نشان داده اند بسیاری از نوجوانانی که در سازگاری عاطفی, اجتماعی دارای مشکل هستند و یا توسط همسالان خود مورد پذیرش واقع نمی شوند, در معرض ابتلا به انواع مشکلات رفتاری، عاطفی و قانونی از جمله گرایش به سمت گروه های خلاف قرار دارند و در امر تحصیلی نیز ضعیف هستند)شایسته،1392) به هرحال به نظر می رسد داشتن دانش، مهارت ها و دستاوردهای قبلی افراد پیش بینی کننده های مناسبی برای عملکرد آینده افراد نیستند، بلکه باور انسان درباره توانائی های خود )مثبت اندیشی( در انجام آن ها بر چگونگی عملکرد خویش مؤثر است.
کویلیام (1390)، مثبت اندیشی را نوعی رویکرد و جهت گیری کلی درباره زندگی است، به عبارتی برخورداری از تعادل درونی مناسب و حفظ آرامش و خونسردی در مواجهه با مشکلات است تا فرد بتواند انگیزه شخصی خود را حفظ نماید، به اقدام مناسب بپردازد و از عملی که انجام می دهد احساس خوبی داشته باشد.
هدف از آموزش مهارت های مثبت اندیشی این است که دانش آموزان از طریق دیدگاهی واقع بینانه از خود و زندگی پیدا کنند و درباره مشکلات واقعی خود به درستی قضاوت کنند.
خودکارآمدی از نظریه ی شناخت اجتماعی آلبرت بندورا روان شناس مشهور، مشتق شده است که به باورها یا قضاوت های فرد به توانایی های خود در انجام وظایف و مسئولیت ها اشاره دارد.
A primer in positive psychology: Oxford University Press Seligman, M.