Abstract:
امروزه نظم بینالملل تحولات مهمی را در سطح کلان و مناطق پشت سر میگذارد. ورود نظم بینالملل به دوران گذار پسا آمریکایی و پویایهای محیطی در سطح مناطق عدم قطعیتهای اساسی را با خود به همراه دارد که الهام بخش تغییر نقش بسیاری از کنشگران در سطح مناطق و به طور خاص منطقه خلیج فارس بوده است. از جمله مهمترین این کنشگران میتوان به ترکیه اشاره کرد. این مقاله به بررسی کشور ترکیه به عنوان یک بازیگر جدیدالورود در مباحث امنیتی خلیج فارس میپردازد. سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که چرا حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان خواهان ایفای نقش امنیتی گستردهای در خلیح فارس میباشد؟ فرضیهای که در پاسخ به این سوال مطرح میشود بدین گونه است که: نزدیکی جغرافیایی، سیاست خارجی مستقل، ظهور صنایع دفاعی رو به جلو و تمایل به اشتراک فناوری دفاعی و شهرت حزب عدالت و توسعه به عنوان یک شریک قابل اعتماد، متعهد، معتبر و توانمند در دهه گذشته در عرصههای مختلف ژئوپلیتیکی مانند شمال آفریقا، شام و قفقاز جنوبی باعث شده است ترکیه خود را به عنوان یک بازیگر جدید امنیتی در منطقه خلیح فارس تلقی کند. همچنین پاسخ به این سوالها به روش تبیینی و تحلیلی یک چشمانداز جامع و در عین حال دقیق از نقش بالقوه امنیتی ترکیه را ارائه میدهد و همچنین زمینه استدلال سیستماتیک را که آرزوها، اراده و ظرفیت آنکارا را برای ایفای چنین نقشی ارزیابی میکند، توضیح میدهد.
Today, the international order is going through important changes at the macro and regional level. The entry of the international order into the post-American transition period and the environmental dynamics at the regional level bring with it fundamental uncertainties, which have inspired the change of the role of many actors at the regional level and specifically the Persian Gulf region. Turkey can be mentioned among the most important of these activists. This article examines Turkey as a new actor in the security issues of the Persian Gulf. The question raised here is why the Justice and Development Party led by Erdogan wants to play a large security role in the Persian Gulf. The hypothesis that is raised in response to this question is as follows: geographic proximity, independent foreign policy, the emergence of advanced defense industries and the desire to share defense technology, and the reputation of the Justice and Development Party as a reliable partner. Committed, reliable and capable in the past decade in various geopolitical arenas such as North Africa, Levant and South Caucasus, Turkey has made Turkey consider itself as a new security actor in the Persian Gulf region. Also, answering these questions in an explanatory and analytical way provides a comprehensive and at the same time accurate perspective of Turkey's potential security role, as well as the context of systematic reasoning that evaluates Ankara's aspirations, will and capacity to play such a role. , explains.
Machine summary:
دانشجوي دکتري روابط بين الملل دانشگاه گيلان ، رشت ، ايران مقدمه و بيان مسئله در طول دهه گذشته ، پادشاهيهاي عرب خليج فارس روابط منطقه اي و بين المللي خود را با پيش بيني تغيير استراتژيک در اولويت هاي جهاني ايالات متحده از منطقه غرب به شرق آسيا، که در آن چين در حال رشد چالش زا براي اين کشور است ، متنوع کرده اند.
٣) کاهش ضمانت هاي امنيتي ايالات متحده : اگرچه کشورهاي شوراي همکاري خلـيج فـارس براي دهه ها به واشنگتن به عنوان ضامن اصلي امنيت وابسته بوده اند، اما اعتماد آن ها به اين تضمين ها 1 ١٧٢ سال شانزدهم | شماره شصتم | پاييز ١٤٠٢ 1.
آنکارا از اين فرصت بهره برد و اين کشور را بر آن نشريات علمي دانشگاه جامع امام حسين (عليه السلام ) ١٧٣ داشت تا مسير جديدي را ترسيم کند که مشخصه آن قاطعيت و سياست خارجي خودمختار بـود و موجب شد برخي از کشورهاي شوراي همکاري خليج فارس ، ترکيه را به عنوان ضامن امنيـت ، بـه ويژه در مقابل اين تهديدات در نظر بگيرند(٢٠٢١ ,Bakir).
(Strobel, 2021 نشريات علمي دانشگاه جامع امام حسين (عليه السلام ) ١٧٩ بنابراين ارزيابي اينگونه ميشود که منافع و نقـش رو بـه رشـد چـين ، هنـد و روسـيه در منطقـه خليج فارس مي تواند چالشي براي نقش امنيتي نوظهور ترکيـه در خلـيج فـارس بـه دلايـل متعـددي باشد، از جمله : ١- روابط اين کشورها با اعضاي شوراي همکاري خليج فارس در سطوح سياسي ، اقتصـادي و حتي نظامي در مقايسه با ترکيه بسيار توسعه يافته تر است .