Abstract:
تبعیض مانع ورود گروهی به بازار کار و کاهش نیروی کار میشود. براساس قوانین اسلام، کار خانگی زنان را باید شغل حساب کرد و زنان متناسب با این فعالیت میتوانند حقالزحمه دریافت کنند. انجام بهینة وظایف خانهداری توسط زنان متاهل باعث بهبود کارایی همسران در بازار کار میشود. در این مقاله به بررسی اثر در نظر گرفتن زنان خانهدار متاهل بهعنوان شاغل در محاسبات تولید ناخالص داخلی میپردازیم. در این راستا، اثر تبعیض جنسیتی از طریق این دو رویکرد بر تولید ناخالص داخلی (GDP) در ایران طی دورة فصلی 1389ـ1399 ارزیابی شده است. نتایج بهدستآمده نشان میدهند که رابطة منفی بین تبعیض جنسیتی و تولید ناخالص داخلی وجود دارد. در نظر گرفتن زنان خانهدار بهعنوان شاغل باعث کاهش این اثر منفی شده است؛ اگرچه این کاهش چشمگیر نبوده است؛ که دلیل آن میتواند کمتوجهی افراد جامعه و مسئولان کشور به این موضوع مهم باشد.
Discrimination reduces the workforce by preventing some groups from entering the labor market. According to the laws of Islam, women's domestic work should be considered as a job. Housewives should be paid for their household chores because the optimal performance of household duties by married women improves the efficiency of husbands in the labor market. In this paper, we examine the effect of considering housewives as employees on the Gross Domestic Product (GDP) calculations. In this regard, the effect of gender discrimination on GDP in Iran during the seasonal period of 1389-1399 has been evaluated through these two approaches. The obtained results show that there is a negative relationship between gender discrimination and GDP. Considering housewives as employees has reduced this negative effect although this reduction has not been significant. The inattention of society and country's officials’ to this important issue might be one of the reasons,
Machine summary:
با توجه به اهمیت نقش تبعیض در بازار کار بر رشد اقتصادی، در این مطالعه سعی شده است که اثر تبعیض جنسیتی در بازار کار بر تولید ناخالص داخلی (Gross Domestic Product) (GDP) ایران مورد ارزیابی قرار گیرد.
به همین منظور، ابتدا با بهدست آوردن متغیرهای تبعیض جنسیتی استخدام، با استفاده از شاخص عدم تشابه (Index of Dissimilarity) (ID) و نسبت نیروی کار فعال زنان به مردان، سطح تبعیض جنسیتی در بازار کار ایران مشخص میشود؛ سپس با استفاده از روشهای همجمعی فصلی (Seasonal Co-integration) و الگوی تصحیح خطای فصلی (Seasonal Error Correction Model)، وجود رابطة بلندمدت بین متغیرهای تبعیض جنسیتی و تولید بررسی میگردد.
جدول 2: سطح تبعیض جنسیتی در استخدام در بازار کار کشورهای منتخب {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} منبع: یافتههای پژوهش براساس نتایج ارائهشده در جدول (2)، تبعیض در بیشتر سالهای مورد بررسی در ایران، بجز چین، نسبتبه سایر کشورهای منتخب کمتر است.
جدول 3: سطح تبعیض جنسیتی در استخدام در بازار کار ایران با در نظر گرفتن زنان خانهدار {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} منبع: یافتههای پژوهش نتایج جدول (3) نشان میدهد که مقادیر این شاخص افزایش یافته و علت آن، تبعیض بهسود زنان و بهضرر مردان است.
4. نتایج تجربی پیش از بررسی وجود همجمعی فصلی و پویایی در الگوی پیشنهادی برای GDP در این مطالعه، با استفاده از آزمون ریشة واحد HEGY (Hylleberg, Engle, Granger and Yoo) که توسط هیلبرگ و همکاران (1990) معرفی شد، باید پایایی سریهای زمانی مورد بررسی را آزمود.
2000, "Gender Inequality and Economic Growth: A Cross-Country Analysis", World Development, N.