Abstract:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش به مدرسه انجام شد. در پژوهش حاضر بر حسب نوع گردآوری دادهها از نوع طرحهای نیمه آزمایشی استفاده شد. طرح این پژوهش از نوع طرحهای پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه 4 شهر تهران، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند 60 نفر انتخاب و با استفاده از روش جایگزینی تصادفی، به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. این روش به گونه ای انجام شد که هر دو گروه از نظر نگرش به مدرسه (مک کوچ و سیگل، 2002) مورد آزمون قرار گرفتند. سپس به ارائه آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش به مدت 10 جلسه پرداخته شد اما برای گروه گواه هیچگونه مداخلهای صورت نگرفت. بعد از اتمام آموزش برای گروه آزمایش، پس آزمونهای نگرش به مدرسه از هر دو گروه به عمل آمد. بدین ترتیب داده های مورد نیاز برای تحلیل فرضیه های پژوهش جمع آوری و با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شد. یافته های پژوهش در گروه مداخله نشان داد که نمرات پس آزمون های نگرش به مدرسه نسبت به پیش آزمون های آن افزایش داشته است، اما این تفاوت در گروه کنترل دیده نشد. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش به مدرسه تاثیر معنا داری دارد.
Machine summary:
یافته ها جدول (2): شاخص های آماری آزمون های نرمالیتی برای نگرش به مدرسه و مؤلفه های آن ها (به تصویر صفحه رجوع شود) با توجه به مقادیر حاصل ازدو آزمون آماره اسمیرنوف – کلموگروف و شاپیرو ویلک در جدول (2)، می توان استنباط نمود که توزیع مورد انتظار با توزیع مشاهده شده برای متغیر های مورد نظر تفاوت معنی داری ندارد، بنابراین به دلیل این که توزیع نمره های پیش آزمون ادراک از خودنسبت به تحصیل، نگرش نسبت به معلمان و کلاس ها، نگرش نسبت به مدرسه ارزش قائل شدن برای هدف، انگیزش خودتنظیم گری و نمره کل نگرش نسبت به مدرسه؛ در دانش آموزان متوسطه دوم از 05/0 بزرگتر می باشد، نرمال است.
همچنین برای بررسی دو پیش فرض دیگر برای استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری، همگنی شیب رگرسیون و تساوی واریانس های نمرات نگرش نسبت به مدرسه در دانش آموزان دو گروه پذیرش و تعهدو گروه کنترل انجام گرفت که نتایج هر یک از آن ها در جداول (3) ، (4) و (5) ارائه شده است.
بحث و نتیجه گیری هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش به مدرسه در دانش آموزان دختر متوسطه دوم تهران است.
همچنین در مؤلفه های مربوط به نگرش به مدرسه مشخص گردید که ادراک از خودنسبت به تحصیل، نگرش نسبت به معلمان و کلاس ها، نگرش نسبت به مدرسه، ارزش قائل شدن برای هدف و انگیزش خودتنظیم گری در دانش آموزان دختر متوسطه دوم اثربخش بوده است.