Abstract:
در این مقاله پتانسیل سازگاری و تعادل سیستمهای کشاورزی ارگانیک در مواجهه با تغییر اقلیم از جنبه های مختلف نظیر
طراحی سیستم کشاورزی، مدیریت زمینهای کشاورزی، مراتع و دام مورد بحث قرار می گیرد. مدیریت دقیق تغذیه
گیاهی و متعاقبا کاهش انتشار O2N از جمله پیامدهای مهم سیستم هایی است که به شکل ارگانیک مدیریت شدهاند و
بر روی تعادل تغییرات اقلیمی نیز موثر می باشند. یکی دیگر از قابلیتهای کشاورزی ارگانیک تجزیه کربن موجود در
خاک میباشد. در یک برآورد اولیه، عدم استفاده از کودهای معدنی در حدود 11 درصد و پتانسیل جبران بوسیله تجزیه
کربن خاک 01 تا 91 درصد انتشارسالانه گازهای گلخانه ای کشاورزی را درسطح جهانی کاهش میدهد. در جهت
سازگاری، سیستمهای کشاورزی ارگانیک دارای پتانسیل قوی ایجاد سیستمهای تغذیه ای انعطاف پذیر از طریق تنوع
کشت و حاصلخیزی خاک با مواد ارگانیک میباشند. مضاف بر اینکه کشاورزی ارگانیک گزینه های دیگری را برای انرژی
وارداتی به مزرعه نظیر کودهای شیمیایی که احتمالا محدودیت های بیشتری را با افزایش قیمت انرژی ایجاد می کند،
پیشنهاد می نماید. در کشورهای درحال توسعه، سیستم های کشاورزی ارگانیک در مقایسه با روش های سنتی جاری، به
عملکردی برابر و یا حتی بیشتر دست یافتهاند که به صورت بالقوه گزینه مهمی در جهت امنیت غذایی و معیشت پایدار
برای جوامع روستایی فقیر در زمان تغییرات اقلیمی است. محصولات تضمین شده ارگانیک، گزینه های ورودی بیشتری را
برای کشاورزان فراهم می نماید از اینرو به عنوان ترویج کننده فعالیت های کشاورزی ارگانیک هماهنگ با تغییر اقلیم به
کار می رود.
Machine summary:
در کشورهاي درحال توسعه ، سيستم هاي کشاورزي ارگانيک در مقايسه با روش هاي سنتي جاري، به عملکردي برابر و يا حتي بيشتر دست يافته اند که به صورت بالقوه گزينه مهمي در جهت امنيت غذايي و معيشت پايدار براي جوامع روستايي فقير در زمان تغييرات اقليمي است .
براي نيل به اين موضوع کشاورزان در کشاورزي ارگانيک بايد فعاليت هايي نظير تناوب کشت و افزايش تنوع محصول ، ترکيبات مختلف گياهان و دام ، تثبيت زيستي نيتروژن با کاشت بقولات ، کاربرد کودهاي آلي و کنترل بيولوژيکي حشرات که منجر به بهبنه سازي جريان انرژي و غذا و کاهش احتمال خطر مي شود را انجام دهند (٤).
ازاينرو بر اساس منع کشاورزي ارگانيک در استفاده از کودهاي نيتروژني که منجر به کاهش تقاضاي انرژي براي کارخانه هاي توليد کود و سپس کاهش انتشار گلخانه اي نيتروژني حاصل از کاربرد کودهاي شيميايي مي شود، مي توان انتشار جهاني گازهاي گلخانه اي کشاورزي را تا ٢٠ درصد کاهش داد.
٧- بازيافت زمين هاي تخريب شده فعاليت هاي کشاورزي ارگانيک نظير تناوب کشت ، محصولات پوششي، توليد کود آلي و کاربرد مکمل هاي آلي، استراتژي هاي پيشنهادي براي حفظ خاک هاي تضعيف شده هستند و از اينرو معيشت جوامع روستايي که تحت تاثير تغييرات اقليمي هستند را بهبود مي دهد (١و٥).
سيستم هايي که به لحاظ ارگانيک مديريت مي شوند، نقش بالقوه مهم درمديريت دقيق مواد غذايي دارند و از اينرو موجب کاهش انتشار NO٢ ازخاک مي شوند که تنها منبع آشکارانتشار گازهاي گلخانه اي کشاورزي است .