خلاصة:
انتشار حکم محکومیت از جمله ضمانت اجراهای شرمسارکننده است که میراثدار کیفرهای ترذیلی در گذشته قلمداد میشود. ازآنجاکه شناخت فلسفه کیفرها و تطبیق ضمانت اجراها با آنها در ارزیابی اقدامات مزبور و افزایش کارایی آنها بسیار موثر است . لذا در نوشتار حاضر، این ضمانت اجرا از منظر فلسفه کیفری مورد بحث قرار گرفته است . در یک نگاه کلی، فلسفه ضمانت اجراهای کیفری، قابلیت تقسیم شدن به فلسفه گذشته نگر و فلسفه آیندهنگر را دارد که فلسفه آیندهنگر با نوعی ژرفاندیشی به دنبال فایدهمندی بیشتر برای ضمانت اجراها است و درمقابل ، فلسفه گذشته نگر با نگرش صرف به گذشته و فارغ از هرگونه تفکر کارکردگرایانه ، همواره سرزنش بزهکار را دنبال مینماید. ازآنجاکه انتشار حکم محکومیت ، ریشه در کیفرهای رسواکننده سابق دارد و صرفا در شیوه شرمسارکنندگی، مدرن شده است ، با اهداف گذشته نگر به عنوان اهدافی سرکوبگرا تطابق بیشتری دارد و همواره در تامین فلسفه آیندهنگر کیفرها ناکام خواهد بود. این امر میتواند مشوق مقنن در حذف یا حداقل محدود کردن آن باشد.
ملخص الجهاز:
به عبـارت واضـح تـر، این قسمت از تبصره مزبور، گویای آن است که انتشار حکم محکومیت ، نسـبت بـه جـرایم اقتصادی شدیدتر، قابل اعمال است ؛ امری که نشاندهنده این واقعیت اسـت کـه هـر عضـو جامعه ، با وقوع چنین جرایمی باید انتظار داشته باشد تا دولت به عنوان نماینـده کـل جامعـه ، اقدام به نوعی انتقامجویی نسبت به بزهکاران مزبور نماید.
در واقع ، میتوان اذعان داشت ، ازآنجاکه انتشار حکم نسبت به افرادی مکافاتدهنده است که حیثیت آنها قابل سلب باشد، این ضمانت اجرای کیفری، در عرصه سزادهی، نسبت به مجرمانی که قبلا به موجب تدابیر رسواکننده به جامعه شناسانده شدهاند، چندان کارا نخواهد بود.
بـا توجـه بـه اینکـه در ایران، هنوز روابط رودررو و شناخت های متقابل ، نقش عمدهای در بنیـان نظـم اجتمـاعی و پایبندی به قواعد اجتماعی و هنجارها ایفا می نماید(معیدفر، ١٣٨٧: ٣٦٥)، به نظر مـی رسـد، هنگامی که مجرمی از طریق انتشار حکم رسوا میشود و بـه بخـش یـا کـل جامعـه معرفـی میشود، در واقع ، وی با ازدست دادن هویت محله ای مثبت خویش ، دیگر چندان پایبنـد بـه قواعد اجتماعی و هنجارها نیست و میل به بزهکاری مجدد در وی رو به فزونـی مـی گـذارد زیرا تدابیر کیفری برای افرادی اثر بازدارندگی بیشتر خواهـد داشـت کـه دارای حـداقلی از موقعیت اجتماعی و محله ای بوده و از این طریق ، چیـزی بـرای ازدسـت دادن داشـته باشـند.