خلاصة:
بر اساس روایات، امام زمان(عج) امری جدید می آورد که از یک سو سبب برداشت نادرست دوستان و از سوی دیگر، سوءاستفاده و تبلیغات منفی دشمنان شده است. پرسش این است که با توجه به اصول اسلام _ که شیعه امامیه نیز به آن معتقد است _ در تفسیر این روایات چه احتمال هایی قابل پذیرش اند و چه احتمال هایی پذیرفتنی نیستند. برخی احتمال ها در این باره مطرح شده اند که در این نوشتار بررسی می شوند و افزون بر آن، نگارنده نیز احتمال هایی را که موجه می داند مطرح می کند. در مجموع، هفت احتمال بررسی می شود که برخی از آن ها قطعا مردودند؛ چون با اصول و محکمات کتاب و سنت سازگار نیست مانند این احتمال که حضرت حجت(عج) دین و شریعتی جدید می آورد که نه تنها دلیل و روایت معتبری ندارد، بلکه روایات معتبر متعددی برخلاف آن است و با اصول قطعی اسلام که امامیه هم بدان اعتقاد دارد، ناسازگار است؛ همچنین این که حضرت(ع) احکامی جدید تشریع کند نیز صحیح نیست؛ زیرا امامان(ع) شارع نیستند. و نیز این که احکامی در نزد امام مهدی به ودیعت نهاده شده و ایشان هم آن ها را بیان می کند، بر اساس برخی امور تضعیف می شود.
احتمال هایی که به نظر نگارنده موجه است بدین قرارند: الف) بیان دوباره احکامی که پیامبر ابلاغ کرده است؛ ب) تفسیر اسلام متناسب با شرایط زمان ظهور؛ ج) بیان زیرمجموعه ها و مصادیق عناوین عام کتاب و سنت.
According to the accounts of tradition، Imam of the Time brings new orders in his rule، a proposition that has created misunderstandings amongst friends on the one hand، and the abuse and the negative propaganda of the enemies on the other hand. The question is، according to the principles of Islam، to which the Shia Imami or Imamieh (the twelver followers) also adheres and believes، which of these narratives interpretations are acceptable and which are unacceptable. Some possibilities according to Islamic principles، are not acceptable. Some of the possibilities that have been discussed are subject of this article to examine، and in addition، the author also finds and suggests other possibilities. In total، seven possibilities are considered likely that some of them certainly rejected because they are not compatible with the robust principles of Quran and tradition. For instance، the tradition that discusses that the Imam will bring a new religion is not only undocumented validly but also several authentic traditions are against it. It is not credible، because it is against the requirements of Islam and beliefs of the Imamieh.
The author believes that Imam will not issue new orders because Imams are not legislators. So it is not correct. However، it can be valid to say some rules are entrusted to them to provide their input and، according to that some of the other powers decrease. The possibilities which are justified in my opinion are: i) re-stating the rules that have been once notified originally by the prophet b) interpretation of Islam in accordance with the terms and time of the appearance; c) expression of the sub-categories and universal example topics of Scripture and tradition.
ملخص الجهاز:
"چگونه میتوان گفت مراد این است که حضرت شریعت جدیدی میآورد، در حالی که روایاتی فراوانی وجود دارد که مفاد آنها این است که حضرت حجت( به قرآن، شریعت و سنت پیامبر( دعوت میکند، بدعتها در دین را از بین میبرد و سنت صحیح دینی را احیا میسازد؟ برخی از این روایات را در اینجا میآوریم: رسول خدا( فرمود: القائم من ولدی اسمه اسمی و کنیته کنیتی و شمائله شمائلی و سنته سنتی یقیم الناس علی ملتی و شریعتی و یدعوهم إلی کتاب ربی؛ (صدوق، 1363، 411؛ طبرسی، 1417: ج2، 227) قائم از فرزندانم است؛ اسمش با اسم من، کنیهاش با کنیه من، شکل و شمایلش با شمایل من و سنتش با سنت من یکی است.
عبدالله بن عطا گفته است: سألت أبا جعفر الباقر( فقلت: إذا قام القائم( بأی سیرة یسیر فی الناس؟ فقال: یهدم ما قبله کما صنع رسول الله( و یستأنف الإسلام جدیدا؛ (نعمانی، 1422: 238) از امام باقر( پرسیدم: هنگامی که حضرت حجت( قیام کند طبق چه سیرهای در میان مردم رفتار میکند؟ امام فرمود: سنتها[ی باطلی که] در میان مردم رایج است از بین میبرد، همان طور که پیامبر( آنها را از بین برد و اسلام را دوباره احیا میکند.
درباره احکام جزایی برخی معتقدند این احتمال جدی وجود دارد که امام( هنگام ظهورش احکام جزایی جدیدی متناسب با عصر خودش بیاورد؛ چون حضرت مهدی( حق تشریع دارد و آن حضرت یکی از مصادر و منابع تشریع هست و شاید این یکی از تفاسیری است که میتوان از روایات ارائه داد؛ روایاتی که میگوید: «یأتی بأمر جدید و قضاء جدید و حکم جدید» (صدر، 1427: ج9، 137)."