خلاصة:
نویسنده (مرحوم آیت الله میرزا خلیل کمره ای) در این گفتار، دشواری های مسلمانان در شعب ابی طالب را بر می شمرد و قصیده لامیه ابوطالب را سرود حماسی جوانان مسلمان محاصره شده می داند. آنگاه به ترجمه منظوم آن به فارسی توسط غلامرضا دبیران اشاره می کند. نویسنده به دولت های مسلمان پیشنهاد می دهد که این قصیده را به عنوان سند افتخار آن سالهای دشوار، ترویج کنند. همچنین علت مظلومیت ابوطالب را سیاست های بنی امیه در ظلم به اهل بیت: می داند. این نوشتار برای نخستین بار منتشر می شود.
ملخص الجهاز:
"2. متن زیر مقدمه آیت الله میزرا خلیل کمرهای است که بر ترجمه منظوم قصیده لامیه حضرت ابوطالب7 اثر قریحه مرحوم استاد غلامرضا دبیران نوشته است.
استاد غلامرضا دبیران که در شمار شاگردان و دانش آموختگان مکتب این فقیه بزرگ شیعه است، به پیشنهاد ایشان قصیده لامیه حضرت ابوطالب7 را به نظم ترجمه کرده است.
5. آیت الله کمرهای در وصف این ترجمه چنین نوشته است: «باید روح حماسة ابوطالبی را با حمایت ابوطالبی در خود نهفته داشته باشد، تا با روح وجدان مشترک گوینده هم آنچه را شاعر لامیه، حضرت ابوطالب در آن روزگار گفته، در وجدان خود احساس کند تا بتواند نغمه آن را به داغی بسراید.
ابوطالب هم رئیس و شیخ الابطح وقتی دید نظر قریش بر حرمان از حقوق ارتفاقی عمومی به این شدت است و منفی سلبی است نه مثبت ایجابی که با شمشیر به مبارزه قیام کنند؛ ابوطالب هم بنیهاشم را خواست و آنها را هم عهد کرد بر حمایت از رسول خدا تا زندهاند، و برای کنار رفتن از شهر و زندانی شدن در کوه رجزخوانی کرد و قصیدة لامیة خود را سرود و به صراحت، از حمایت خود پرده برداشت.
از قبیل آنکه در موقع لشکرکشی فتح مکه، همین که لشکر نزدیک شهر رسید، بلال پرسید: یا رسول الله (این منزل؟) کجا اردوگاه خواهد بود و شما کجا نزول اجلال میکنید؟ پیغمبر میفرمود: در خیف بنیکنانه، همانجا که در صحیفة شوم بر قطیعة رحم ما و بر کفر قسم یاد کردند، و ما را به شعب ابوطالب محاصره کردند."