خلاصة:
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش بازی های حرکتی موزون بر دلبستگی و اختلال رفتاری دانش آموزان پسر مقطع اول و دوم ابتدایی بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، گروه گواه و پیگیری 2 ماهه و نمونه هدف 20 دانش آموز 7 تا 9 سال و مادرشان از جامعه 210 نفری دانش آموزان ارجاع داده شده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهر بابل در سال تحصیلی 96-1395 بود. پس از غربال گری و تکمیل پرسشنامه ها توسط مادران، دانش آموزانی که بیشترین نمره را در پرسشنامه مشکلات دلبستگی راندولف (2004) و اختلال رفتاری نسخه والد راتر (1994) کسب کردند؛ به همراه مادران شان انتخاب در دو گروه آزمایش و گواه به شکل تصادفی جایگزین شدند. بسته بازی های حرکتی موزون رافعی (1391) به مادران و دانش آموزان گروه آزمایش در 10 جلسه 60 دقیقه ای یک بار در هفته در مرکز مشاوره آموزش داده شد و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: یافته ها تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در نشانه های مشکلات دلبستگی (48/5 =F، 03/0 =P) و اختلال رفتاری (52/9 =F، 001/0 =P) در مرحله پس آزمون و پس از دو ماه پیگیری نشان داد. نتیجه گیری: از آنجا که بازی های حرکتی موزون شرایط تعامل والد-کودک را تسهیل می کند و باعث اصلاح رفتار و افزایش تحول مغزی و تخیل مثبت کودکان می شود؛ از این رو، به درمانگران پیشنهاد می شود با استفاده از این روش درمانی در کاهش مشکلات دلبستگی و اختلال رفتاری کودکان بکوشند.
ملخص الجهاز:
نتيجه گيري: از آنجا که بازيهاي حرکتي موزون شرايط تعامل والد-کودک را تسهيل ميکند و باعث اصلاح رفتار و افزايش تحول مغزي و تخيل مثبت کودکان ميشود؛ از اين رو، به درمانگران پيشنهاد ميشود با استفاده از اين روش درماني در کاهش مشکلات دلبستگي و اختلال رفتاري کودکان بکوشند.
از آنجا که والدين از نظر ارتباط عاطفي اهميت بالقوة بيشتري نسبت به درمانگر براي کمک به کودک خود دارند، لذا اين پژوهش با هدف تعيين ميزان اثربخشي بازي درماني، به مادران آموزش داده شد تا از طريق تعامل والد-فرزند با تأکيد بر حرکت هاي موزون و پيوند طبيعي موجود مادر با فرزند، فرضيه هاي زير آزمون شود.
معيارهاي ورود به پژوهش شامل تشخيص قطعي مشکلات دلبستگي و اختلال هاي رفتاري، داشتن حداقل مدرک ديپلم مادران و تمايل به همکاري هم زمان کودک و مادر و ملاکهاي خروج شامل قرار گرفتن تحت 519 درمان دارويي يا روان درماني، وجود سابقه رواني و جسماني بارز مادران ، دريافت هم زمان مداخله چه به صورت مستقيم يا غيرمستقيم با هدف آموزش بازي و حرکت هاي موزون ، اعتياد و غيبت بيش از دو جلسه مادر و کودک بود.
Attachment Disorder Questionnaire ٥٢٠ فصلنامه علمي-پژوهشي روان شناسي کاربردي/ ١١(٤پياپي٤٤)/ زمستان ١٣٩٦ محاسبه شد که اين ميزان حاکي از همساني دروني مطلوب سؤال هاي پرسشنامه است .
در پژوهش هاي مذکور نيز که اثربخشي درمان با بازي و حرکت هاي موزون مبتني بر تعامل والد-کودک بررسي شده بود پژوهشگران کاهش معناداري را در علائم اختلال دلبستگي و رفتاري در کودکان مورد مطالعه مشاهده کردند.