خلاصة:
یکی از کهن ترین و گسترده ترین بن مایه های داستان های عاشقانة جهان، عشق نامادری به پسر همسر است. در ادب پارسی افزون بر بهترین نمونۀ ایرانی آن که در داستان سیاوش و سودابۀ شاهنامه گزارش شده است، با تأثیر پذیری از روایت قرآنی داستان سامی یوسف و زلیخا، آثارو منظومه هایی پدید آمد که هنری ترین آن ها محبت نامه سرودۀ عبدالرحمن جامی در اورنگ پنجم از هفت اورنگ است. در آثار ملل دیگر نیز روایت هایی با بن مایه مشترک با این داستان وجود دارد که از آن جمله روایتی از شرق دور و در ادبیات تبتی است که در نوشتار حاضر زیر عنوان داستان راهب وایروکانا و ملکه شی پونگزا، معرفی می شود. سپس در نگاهی کلی نشان داده می شود که رویکرد اصلی این داستان ها بر اصل ترکیب تقابلی گناه- رستگاری قرار دارد و هر دو شخصیت اصلی (زن خطاکار و مرد پرهیزگار) برای عبور از خطا و رسیدن به رستگاری ناگزیر از چهار مرحله: گناه، عقوبت، رهایی از گناه، و رستگاری، عبور می کنند. همچنین درتحلیل گناه در ترکیب تقابلی گناه- رستگاری، با بهره مندی از تحلیل اسطوره ای نشان داده می شود که زن خطاکار در این روایت ها نمادی از آیین ها و اعتقادات کهن و مهجور و مرد پرهیزگار جلوه ای از نظم نوآیین در جوامعی هستند که در سپیده دم تاریخ خود در حال پی افکندن بنیادی نوین هستند و این تقابل کهن و نو به صورت تقابل گناه- رستگاری در این داستان ها نمود می یابد.
One of the oldest and most widespread motifs of the romantic stories of the world is the love of the stepmother to her husband's son. In Persian literature, besides the most well-known Iranian story, Siavash and Soudabeh in Shahnama (Book of the Kings), the story of Joseph and Zoleikha, rooted in Quran, gave rise to stories and poems, the most artistic one being Mohabatnameh, in the Fifth Awrang of Haft Awrang ( Seven Thrones) , composed by Abdurrahman Jami. There are similar motifs in the narrative works of other nations, namely that found in the Far East, in the Tibetan literature, i.e. the story of Monk Virukana and Queen Shepungza. Generally speaking, the study shows that these stories mainly focus on the principle of sin-salvation clash, and that both main characters (the unfaithful woman and the pious man), have to go through four stages: sin, Punishment, free from sin, and salvation, in order to dispose of sin and attain salvation. Drawing on the mythical analysis, the study has also shown that the sinful woman in these narratives represents ancient and obsolete beliefs whereas the pious man is the manifestation of the new order in societies, launching a new discipline. This old- new confrontation is manifested in the guise of sin-salvation clash in these stories.
ملخص الجهاز:
همين داستان در قرآن به صورت متمرکز و موجز و با حذف برخي حواشي و فرعيات در سوره ي يوسف ذکر شده است که به دليل استحکام بررسي بن مايه ي گناه -رستگاري در قالب روايت هاي عشق نامادري...
به بيان ديگر چالش بنيادين ميان گناه و رستگاري که بشر از سپيده دم تمدن و فرهنگ با آن روياروي است ، در قالب داستان هاي زن خطاکار و مرد پرهيزگار، رنگ و نمودي ملموس تر به خودميگيرد و در پي آن کوشش ها و مجاهدت هاي قهرمان خطاکار يا پذيرنده ي گناه براي برائت از آلودگي گناه در شکلي روشن و بياني دراماتيک عرضه ميشود تا خواننده ي متن با نوعي اين هماني با قهرمان ، آن را حديث نفس تلقي کند و در مواقع بحراني و دوراهيهاي هولناک ميل به گناه و مقاومت در برابر آن ، به نظم و قانون پذيرفته شده در جامعه گردن نهد و به سمت رستگاري که همان پذيرفتن احکام رايج و آيين هاي تاييدشده ي همگان است ، رهنمون شود؛ زيرا چنانکه در ادامه خواهد آمد، آنچه در اين داستان ها مذمت ميشود و خطاي نابخشودني تلقي ميگردد، نه مطلق عشق ورزي و ميل به معشوق ، بلکه عشق ورزي خارج از اصول و بدون توجه به مقيدات و محرمات يا درواقع عشق بيپرهيز و سرکش و خارج از سنت است که به شدت مذموم دانسته ميشود و سرکوب ميشود.