خلاصة:
دین اسلام به دلیل خویشاوندی که با ادیان سامی پیش از خود، از جمله مسیحیت دارد؛ در منابع خود به برخی از شخصیتهای این دین، همچون پطرس و پولس اشاره کرده است. پطرس در زمرهی برترین شاگردان عیسی(ع) و پولس علیرغم عدم درک عیسی مسیح(ع) از جمله رسولانی معرفی شدهاند که تأثیر زیادی در گسترش مسیحیت در جهان غرب داشتهاند. این مقاله با روش تطبیقی- تحلیلی، به بررسی و تطبیق جایگاه دینی و اجتماعی پولس و پطرس در تفاسیر قرآن کریم میپردازد. نتایج این بررسیها نشان داد که؛ پطرس به جهت راست کیشی و تأکید بر شریعتمداری به عنوان وصی و جانشین حضرت عیسی(ع) معرفی و از جایگاه ویژهای برخوردار است، اما پولس در تفاسیر اسلامی، مسبب انحراف و رواج اباحهگری در مسیحیت شناخته شده و همردیف با یهودا از دوزخیان دانسته شده است.
The religion of Islam, due to its kinship with the Semitic religions before it, including Christianity, has mentioned some figures of this religion in its sources. Among them are Peter and Paul. Peter is one of the greatest disciples of Jesus (pbuh) and Paul, despite not understanding Jesus Christ (pbuh), is one of the apostles who had a great impact on the spread of Christianity in the Western world. This article examines and adapts the religious and social position of Paul and Peter in the interpretations of the Holy Quran through a comparative, descriptive, analytical method.The results of these studies show that Peter is introduced as a guardian and successor of Jesus (pbuh) due to his orthodoxy and emphasis on Shari'a orientation and has a special position. But Paul caused the perversion and perversion of debauchery in Christianity, and in Islamic interpretations he is equated with the inmates of hell and the arrogant as Nimrod, Pharaoh, and Judas.
ملخص الجهاز:
بررسي تطبيقي جايگاه ديني و اجتماعي پطرس و پولس در تفاسير قرآن کريم سيد محمد اسماعيلي ١ زيبا بياتي ٢ چکيده دين اسلام به دليل خويشاوندي که با اديان سامي پيش از خود، از جمله مسيحيت دارد؛ در منابع خود به برخي از شخصيت هاي اين دين ، همچون پطرس و پولس اشاره کرده است .
بيان مسأله در منابع تفسيري، اعم از تفاسير متقدم مانند: مقاتل بن سليمان ، قمي و طبري و نيز تفاسير متأخر مانند: بلاغي، قرشي و طباطبايي، در ذيل آيات ٥٥ تا ٥٧ سوره آل عمران ؛ آيه ٥٧ سوره نساء؛ آيات ١٢ تا ١٧ سوره مائده ؛ آيه ٣٠ سوره توبه ؛ آيه ١٤ سوره صف و آيات ١٣ و ١٤ سوره يس ، از پطرس و پولس سخن به ميان آمده است و شأن نزول اين آيات را در مورد اين دو شخصيت مسيحي دانسته و گفته اند مراد از شخصي که عيسي(ع ) به او وصيت کرد و او را جانشين خود قرار داد، پطرس است و شخص حواري که از حضرت عيسي(ع ) درخواست کرد که از خدا بخواهد مائده آسماني بر آنان نازل کند، پطرس بوده و پطرس و پولس جزء فرستادگان به انطاکيه بوده اند، علاوه بر اين برخي تحقيقات جديد نيز در مورد پطرس و پولس انجام شده است که به مهمترين آن ها اشاره ميشود: ١.