خلاصة:
صنعت هوانوردی و حقوق آن از دو جهت به ظهور و همه گیری بیماریهای مسری حساس است و واکنش نشان میدهد. از یک سو ممکن است این صنعت با عدم اتخاذ اقدامات موثر در شیوع بیماری نقش داشته باشد و حیات جامعه را با خطر روبرو کند و از سوی دیگر محتمل است که با بروز امراض مسری، چرخه اقتصادی بازیگران و ذینفعان صنعت به شدت تهدید و درگیر مشکلات فراوان شود، امری که در نهایت به ضرر اقتصاد کل تمام میگردد. تحقیقات بر این واقعیت تاکید دارند که هنجارها و قواعد مربوط به مقابله با شیوع بیماری از طریق ناوبری هوایی عمدتا از بطن حقوق بین الملل و حقوق منطقه ای بیرون میآیند ولی هنجارها و قواعد مربوط به مقابله با اثرات اقتصادی حاصل از شیوع امراض مسری بر صنعت هوانوردی، بیشتر زاییده حقوق ملی کشورها هستند. این مقاله بر ساختار و بنیان همین تقسیم و با روش کتابخانهای، ابعاد حقوقی بیماریهای مسری را در صنعت هوانوردی با تاکید بر بیماری کووید- 19 مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد. نتیجه مقاله حاکی از آن است که حقوق بیماری های مسری در صنعت هوانوردی، حقوقی است با سه خصیصه یا ویژگی مهم: «تعاونی و مبتنی بر همکاری»، «حمایتی» و «موقت یا غیر دائمی».
The Aviation Industry and its governing law are vulnerable to the outbreak and pandemic of contagious diseases. It is possible that the industry takes part in the spread of disease and endanger lives, while on the other hand, with the spread of contagious diseases, the economic cycle of actors and beneficiaries of the aviation industry is seriously threatened and faced with numerous difficulties, which eventually is to the detriment of the economy in whole. Studies illustrate that the norms and rules related to counter the spreading of disease through air navigation are mainly taken from the International and regional laws but the norms and rules dealing with the economic effects of such pandemics are largely attained from national laws. This article, using the same structure and classification, analyzes legal aspects of contagious diseases in the aviation industry with emphasis on the novel Coronavirus disease. The results indicate that the law of contagious diseases in the aviation industry should have three important characteristics: “cooperative or collaborative”, “supportive” and “temporary”.
ملخص الجهاز:
البته ممکن است که اجمال و ابهام اين مفهوم تا حدودي با مراجعه به ساير مقررات کنوانسيون و حتي برخي از ضمائم آن که حاوي مقرراتي در باب مديريت و پيشگيري از انتشار امراض مسري هستند، کاسته شود ولي شکي نيست که اين مراجعه اگر هم از لحاظ نظري گره گشاي مشکل باشد، به لحاظ عملي نمي تواند مفيد و مطلوب باشد، زيرا مي دانيم که «هر کشور متعاهدي موافقت دارد که براي جلوگيري از انتشار وبا- تيفوس (مسري)- آبله - تب زرد- طاعون و ساير بيماريهاي واگيردار به وسيله هواپيما تدابير موثري که در هر مورد لازم بداند، اتخاذ کند و براي اين منظور کشورهاي متعاهد يا بنگاه هاي وابسته به نظارت بين المللي در خصوص تدابير صحي که نسبت به هواپيما قابل اجرا ميباشد، مرتبا مشاوره خواهند نمود.
3. Gael Poget, “Legal Aspects of Facilitation in Civil Aviation: Health Issues”, A Thesis Submitted to the Faculty of Graduate and Postdoctoral Studies in Partial عقيده مذکور درست و قابل تاييد به نظر ميرسد و در اين زمينه براي نمونه ميتوان به ارجاع ضميمه نهم به رعايت احکام مرتبط مقررات بين المللي بهداشت سازمان جهاني بهداشت استناد جست ، مقرراتي که نه فقط نسبت به يک وزارت خانه به خصوص ، بلکه بر همه ارکان دولت خاصيت اجبار حقوقي دارند١ و در پي تضمين حداکثر حفاظت از بشر در برابر انتشار بيماريها و در عين حال به حداقل رساندن دخالت در مسافرت و تجارت جهاني هستند: 2 «دولت هاي متعاهد ميبايست مطابق با احکام مرتبط مقررات بين المللي بهداشت سازمان جهاني بهداشت عمل نمايند».