خلاصة:
مطالعه حاضر با هدف بررسی مداخلات روانشناختی موثر بر عملکرد حرکتی کودکان تاخیر رشدی انجام پذیرفته است. بررسی اطلاعات در پژوهش حاضر به صورت مروری نظام مند انجام گرفته است. روش شناسی این پژوهش مبتنی بر گرداوری، طبقه بندی و خلاصه کردن یافته های مقالات علمی – پژوهشی مرتبط با مداخلات روانشناختی موثر بر عملکرد حرکتی کودکان تاخیر رشدی بین سال های 2002 تا 2022 میلادی و مستخرج از پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی شامل: Magiran، SID، Google Scholar، Scopus، PubMed و Science Direct با کلید واژه های تاخیر رشدی، تاخیر حرکتی، مداخلات روانشناختی، مداخلات بهنگام، درمان- عصبی – رشدی، یکپارچگی حسی، بازی درمانی، مداخلات ادارکی – حرکتی انجام شده است. از بین 180 مقاله انتخاب شده اولیه با لحاظ کردن معیارهای ورود و خروج، تعداد 12 مقاله جهت بررسی نهایی انتخاب شدند. نتایج به دست آمده از مطالعه نشان داد مداخلات روانشناختی از جمله: مداخلات به هنگام، مداخلات ادراکی – حرکتی، بازی درمانی، تمرینات ثبات مرکزی، یکپارچگی حسی – حرکتی، بازی بومی – محلی، مداخلات رایانه ای – حرکتی و درمان رشدی – عصبی هر کدام نقش بسزایی در اثربخشی و بهبود مهارت های حرکتی کودکان تاخیر رشدی دارند. نتیجه گیری: با بررسی مطالعات انجام شده می توان استنباط کرد که هر کدام از مداخلات روانشناختی مبتنی بر دیدگاه خاصی است و از منظر خود باعث تقویت عملکرد حرکتی کودکان تاخیر رشدی می شوند و برخی مداخلات نیز از با استفاده ترکیبی از روش ها احتمال تاثیرگذاری را افزایش می دهند. همچنین با توجه به سن بحرانی مهارت های عصب روانشناختی به ویژه عملکرد حرکتی مدنظر پژوهش، هرچه مداخلات در سنین پایین تر انجام گیرد نتایج بهتری خواهند داشت.
ملخص الجهاز:
روششناسي اين پژوهش مبتني بر گرداوري، طبقه - بندي و خلاصه کردن يافته هاي مقالاث علمي – پژوهشي مرتبط با مداخلاث روانشناختي موثر بر عملکرد حرکتي کودکان تاخير رشدي بين سالهاي ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۲ ميلادي و مستخرج از پايگاه هاي اطلاعاتي داخلي و خارجي شامل : Magiran، SID،Google Scholar ،Scopus ،PubMed و Science Direct با کليد واژه هاي تاخير رشدي، تاخير حرکتي، مداخلاث روانشناختي، مداخلاث بهنگام ، درمان عصبي – رشدي، يکپارچگي حسي، بازي درماني، مداخلاث ادارکي – حرکتي انجام شده اسث .
همچنين در پژوهش هاي ديگري سالاري اسکر و همکاران (۱۳۹۳)، بهادري خسروشاهي (۱۳۹۶)، باغنده ، نيک نسب ، قهرماني (۱۳۹۷)، ميرزايي، حسيني، رياضي و همکاران (۱۳۹۹) مداخلاث ادراکي – حرکتي را بر روي مهارثهاي حرکتي ظريف و درشث کودکان با تاخيرهاي رشدي مختلف اثربخش و مناسب بيان کرده اند.
همچنين رضايي و همکاران (۱۳۹۷؛ ۱۳۹۸) در دو پژوهش مختلف تاثير بازي درماني را بر مهارثهاي حرکتي و يکپارچگي ديداري حرکتي کودکان تاخير رشد حرکتي و زودرس را مورد بررسي و تاييد قرار داده اند.
همچنين اسلام دوسث ، شيخ ، محمدي و همکاران (۱۳۹۶)، ماهرخ مقدم ، زارعي و محمدي (۱۳۹۷)، غلامي بروجني، قاسمي و مرادي (۱۳۹۷) نيز در پژوهش هاي خود اثربخشي تمريناث ثباث مرکزي را بر مهارثهاي حرکتي و تعادل کودکان تاخير حرکتي مورد بررسي و تاييد قرار داده اند.
Effect of early childhood development interventions implemented by primary care providers commencing in the neonatal period to improve cognitive outcomes in children aged 0–23 months: protocol for a systematic review and meta-analysis.
The effects of 8 weeks of motor skill training on cardiorespiratory fitness and endurance performance in children with developmental coordination disorder.