خلاصة:
ولع مصرف، توجه بسیاری از پژوهشگران را که عوامل مرتبط با سوءمصرف مواد را بررسی کردهاند، به خود جلب کرده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تعاملی اجتناب تجربی و دشواری در تنظیم هیجان با تحمل پریشانی در پیشبینی ولع مصرف در معتادین بهبودیافته از مواد افیونی انجام شده است. نمونة این پژوهش که در سال 1399 انجام شد، 241 نفر از بیماران بهبودیافته از مواد افیونی بودند که در کمپها و مراکز اقامتی استان تهران و البرز بستری بودند. یافته ها نشان داد براساس نتایج آزمون رگرسیون سلسلهمراتبی، متغیر تحمل پریشانی پیشبینی معنیداری از متغیر ولع مصرف ارائه داد و تحتتاثیر سطوح مختلف اجتناب تجربهگرایانه بود، اما این اثر تعاملی دربارة سطوح مختلف دشواری در تنظیم هیجان مشاهده نشد. نقش تعدیلگری اجتناب تجربی اهمیت این متغیر را در بررسی عوامل مرتبط با ولع و مصرف مواد برجسته کرده است. یافته های این پژوهش اهمیت کاهش اجتناب تجربی را در درمان سوء مصرف مواد نشان می دهد که در نتیجه می تواند به کاهش ولع مصرف مواد منجر شود.
Craving has fascinated many scholars concerned with exploring related factors to drug abuse. This research aimed to investigate the interaction effect of experiential avoidance and difficulties in emotion regulation with distress tolerance in predicting craving among recovered opioid-addicts. The sample comprised 241 patients hospitalized at addiction treatment centers in Tehran and Alborz provinces. Findings showed that craving was significantly predicted by distress tolerance that also was affected by different levels of experiential avoidance, but this interactive effect was not observed for different levels of difficulty in emotion regulation. The moderating role of experiential avoidance has underscored its importance in studying the related factors of craving and drug abuse. These findings offer preliminary support for the importance of decreasing experiential avoidance in substance use treatment, which may result in reduced substance use craving.