خلاصة:
شهرداری نهادی عمومی غیردولتی است که واجد شخصیت حقوقی مستقل بوده و به حکم قانون مامور به
انجام خدمات عمومی شده است. یکی از مهمترین چالشهای پیشروی مدیران شهری کمبود منابع
درآمدی مورد نیاز با داشتن دو خصیصه تداوم داشتن در طول زمان و مطلوب بودن در چارچوب توسعه
پایدار، برای ارائه خدمات و ایجاد زیر ساختهای شهری است. روش تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی
بوده و همچنین با شیوه استلالی- مقایسهای به منابع و متون معتبر کتابخانهای، استنادی و شبکه جهانی
اینترنت نیز ارجاع شده است و هدف پژوهش سعی در تحلیل و بررسی منابع مالی و درآمدی شهرداریها و
لزوم ایجاد درآمدهای پایدار در شهرداریها میباشد. گسترش جمعیت، نرخ فزاینده مهاجرت از روستاهای
کشور به شهرها، گسترش محدوده شهرها، تقاضای قابل ملاحضه در حمل و نقل شهری، افزایش مطالبات
شهروندان و کاهش کمکهای دولت سبب گردیده که شهرداریهای کشور در زمینه تامین مالی خود با
مشکلات عدیدهای مواجه شوند. بر اساس یافته های پژوهش میتوان به بررسی و شناخت علمی ساختار
درآمدی پایدار شهرداریهای شهری مختلف کشور و با بهره گیری از نظریات اقتصادی، مقررات و قوانین
حقوقی، برنامه های توسعه ای کشور و پتانسیلهای موجود در شهرها پرداخت
ملخص الجهاز:
پژوهش حاضر با توجه به اهمیت پرورش خلاقیت در دوران کودکی و نقش عمده ی عوامل تاثیر گذار نظام آموزشی بر رشد خلاقیت و به ویژه حساسیت دوره پیش دبستانی در نظام تعلیم و تربیت دانش آموزان، می خواهیم بدانیم چنانچه دانش آموزان دوره ی پیش دبستانی را بگذرانند آیا این دوره تاثیری بر روند رشد خلاقیت در دانش آموزان تحت تعلیم در چهار مولفه اصالت، انعطاف، بسط، سیالی خواهد گذارد یا نه؟ بدین جهت مطالعه ی حاضر در پاسخگویی برای این سوال است: که آیا دوره ی پیش دبستانی به رشد خلاقیت دانش آموزان کلاس اول موثر است؟ ادبیات پژوهش در دنیای پیچیده کنونی که شاهد رقابت های بسیار فشرده جوامع مختلف برای دستیابی به جدیدترین تکنولوژی ها و منابع قدرت هستیم، افراد خلاق و با استعداد و صاحبان اندیشه نو و تفکر واگرا به مثابه گران بها ترین سرمایه ها از جایگاه بسیار والا و ارزشمندی برخوردار هستندو امروزه جامعه ما، بیش از هر زمان دیگری به افراد هوشمند و خلاق نیاز دارد هر چه قدر جهانی که در آن زندگی می کنیم پیچیده تر میشود نیاز به شناسایی و پرورش ذهن های خلاق و آفریننده بیشتر و شدید تر می گردد به همین دلیل در شرایط کنونی مساله خلاقیت از مهم ترین مسائل در قلمرو تعلیم و تربیت است در واقع آینده متعلق به کسانی است که بهتر از دیگران فکر میکنند، بهتر از دیگران عمل میکنند، و بهتر از دیگران می فهمند و دارای روحیه تحقیق و کاوشگری میباشند و هر پدیده ای را با دید کنجکاوانه مینگرند و آن را بررسی می کنند و هرگز از پژوهش و تحقیق و راه دشوار و خسته کننده آن مایوس نمی شوند اهمیت این مساله زمانی نمایان می شود که به منظور نهایی تعلیم و تربیت توجه کنیم هدف نهایی تعلیم و تربیت این است که شخص را را برای تفکری روشن و منطقی و فکری سازنده توانا سازد تا بتواند مشکلات و معضلات زندگی را به نحو مناسب حل نماید و از تجارب دیگران و گذشته استفاده کرده آن ها را سازمان دهد و از نتایج آن برای آینده استفاده کند (کریمی، 1387).